توسعه مسير شغلي پرستاران: شناسايي لنگر‌هاي شغلي پرستاران دانشگاه علوم پزشكي شيراز

زمينه و هدف: پرستاران بزرگترين گروه ارائه‌كننده خدمات مراقبتي در نظام سلامت هستند كه با ارائه مراقبت‌هاي بهداشتيدرماني، نقش كليدي و مهمي در سلامت جامعه به عهده دارند. ازاينرو نگهداشت و توسعه اين گروه از رسالت‌هاي جدايي‌ناپذير مديريت منابع انساني در نظام سلامت به شمار مي‌رود. با توجه به اينكه يكي از ابزارهاي توسعه مسير شغلي، تعيين لنگر‌هاي شغلي است؛ اين پژوهش با هدف شناسايي لنگر‌هاي شغلي پرستاران دانشگاه علوم پزشكي شيراز به‌منظور توسعه مسير شغلي آن‌ها در سال 1399 انجام شد. روش پژوهش: اين پژوهش مقطعي بر روي 268 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان‌ها و مراكز آموزشي درماني زيرمجموعه دانشگاه علوم پزشكي شيراز كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد شاين جمع‌آوري و با آزمون‌هاي تي مستقل و آنووا در نرم‌افزار SPSS 23 تحليل شدند. يافته‌ها: از بين لنگر‌هاي شغلي، خدمت‌رساني و ايثار (1/72 ± 24/74) بيشترين و شايستگي مديريتي (2/32 ± 16/35) كمترين ميانگين نمره را داشتند. همچنين در زنان ميانگين خلاقيت و كارآفريني به‌طور معني‌داري بيشتر از مردان بود (0/04 = p)؛ و در مردان ميانگين چالش‌هاي محض به‌طور معني‌داري بيشتر از زنان بود (0/04 = p). به‌علاوه افراد داراي تحصيلات كارشناسي نسبت به افراد داراي مدرك كارداني، تمايل بيشتري به شايستگي فنيكاركردي نشان داده‌اند (0/02 = p)؛ و پرستاران كارشناس باليني تمايل بيشتري به مدير شدن داشتند (0/04 = p). پرستاران شركتي نيز تمايل بيشتري به سبك زندگي داشتند (0/04 = p). نتيجه‌گيري: در لنگر خدمت‌رساني و ايثار كه بالاترين ميانگين نمره را در پرستاران موردمطالعه داشت، فرد با دنبال كردن آرماني مقدس و نيز رفع نيازهاي ديگران برانگيخته مي‌شود. درحاليكه شايستگي‌هاي مديريتي اولويت پرستاران موردمطالعه نبود. ازاينرو فرصت رشد و ارتقا در حوزه پرستاري صرفاً رسيدن به جايگاه مديريتي نيست. بنابراين پيشنهاد مي‌شود مديريت منابع انساني دانشگاه، مسير شغلي افراد را بر اساس لنگر‌ها و علايق خاص آن‌ها تعريف نمايد تا افراد را از نظر ذهني و به لحاظ بهداشت رواني، براي ايجاد يك جو مساعد و عملكرد بهتر آماده سازد.