عنوان مقاله :
سرشماري نفوس فرصتي ويژه براي مطالعات مرگ مادري
پديد آورندگان :
عباسي ، محمدباقر سازمان ثبت احوال كشور - دفتر آمار و اطلاعات جمعيتي و مهاجرت , توده فلاح ، معصومه سازمان ثبت احوال كشور - دفتر آمار و اطلاعات جمعيتي و مهاجرت , اميدوار ، صديقه سازمان ثبت احوال كشور - دفتر آمار و اطلاعات جمعيتي و مهاجرت , خطيبي ، آمنه سازمان ثبت احوال كشور - دفتر آمار و اطلاعات جمعيتي و مهاجرت
كليدواژه :
مرگ مادري , سرشماري , آمارگيري مرگ‌ومير , سن باروري , نظام ثبت احوال , نظام مراقبت
چكيده فارسي :
در طول سه دهه اخير، سطوح بالاي مرگ مادري به‌عنوان يكي از مسائل سلامت عمومي در كشورهاي در حال توسعه به‌طور فزاينده‌اي مورد توجه قرار گرفته و يكي از مشكلات عمده نظام بهداشت عمومي به شمار مي‌رود. تا آن‌جا كه كاهش جهاني مرگ مادران از اهداف اصلي توسعه هزاره و توسعه پايدار و يكي از اولويت‌هاي اصلي نظام‌هاي بهداشتي كشورها براي فراهم‌سازي زمينه باروري و زايمان است. اگرچه سيستم‌هاي ملي ثبت آمار حياتي در كشورهاي توسعه‌يافته معمولاً پايه محكمي براي مستندسازي مرگ مادري و ولادت‌هاي زنده هستند اما مطالعات، از كم‌گزارشي حدود يك سوم مرگ‌هاي مادري در اين سيستم‌ها حكايت دارد. در كشورهاي در حال توسعه كم‌گزارشي مرگ مادري به‌ويژه به‌دليل طبقه‌بندي اشتباه مرگ‌ها بسيار چشم‌گير است. از اين‌رو بازانديشي مرگ مادري به‌عنوان يك شاخص مهم جهاني و اضافه كردن سوالاتي در مورد مرگ در سنين باروري به سرشماري‌هاي معمول، مي‌تواند يك الزام اساسي قلمداد شود، موضوعي كه مورد تأييد سازمان ملل است.لزوم گرد‌آوري اطلاعات مرگ مادري در سرشماري‌هاي عمومي نفوس و مسكن در ايران و تأثير آن در ارزيابي نظام ثبت آمار حياتي كشور يك پرسش اساسي است كه در اين مقاله با بهره‌گيري از روش مطالعه اسنادي و بررسي تجربه ملي و تجارب كشورهاي ديگر به آن پاسخ خواهيم داد.
