ارزيابي و رتبه‌بندي تأمين‌كنندگان سبز با تركيب تحليل مسير و تكنيك‌هاي تصميم‌گيري

زمينه و هدف: فشارهاي خارجي از سوي قانون‌گذاران، مشتريان، تأمين‌كنندگان، رقبا، گروه‌هاي اجتماعي و رسانه‌ها به‌طور فزاينده‌اي سازمان‌ها را مجبور مي‌كنند تا فعاليت‌هاي مرتبط با محيط‌زيست را در فرآيندهاي تجاري خود دخيل كنند. مديريت زنجيره تأمين سبز موضوعي موردتوجه در ميان دانشگاهيان و متخصصين است. اين سيستم يكي از نوآوري هاي اخير جهت افزايش توانايي مديريت زنجيره تأمين است. هدف اصلي پژوهش حاضر، ارزيابي و رتبه‌بندي تأمين‌كنندگان سبز با تركيب تحليل مسير و تكنيك‌هاي تصميم‌گيري (سوارا و تاپسيس) است.روش: روش پژوهش ازنظر هدف، كاربردي و ازنظر روش جمع‌آوري داده‌ها، توصيفي پيمايشي است. بدين منظور، نخست با مرور ادبيات، هفت عامل بحراني موفقيت در پذيرش سيستم مديريت زنجيره تأمين سبز استخراج شد. جامعه و نمونه آماري پژوهش در خصوص بررسي تأثيرگذاري عوامل بحراني در صنعت گاز، شامل 80 نفر از خبرگان و متخصصان است كه به دليل محدود بودن جامعه از تمامي اعضاي نمونه به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه بهره گرفته شد. همچنين نمونه موردبررسي به‌منظور تكميل پرسشنامه دوم و اجراي تكنيك سوارا شامل 40 نفر از متخصصان و مديران صنعت گاز است كه به‌منظور ارزيابي عوامل با استفاده از پرسشنامه از نظرات آن‌ها بهره گرفته شد. درنهايت از نظرات 12 خبره صنعت به‌منظور رتبه‌بندي تأمين‌كنندگان بهره گرفته شد.يافته ها و نتيجه گيري: خروجي تحليل مسير حاكي از آن است كه تمامي عوامل بحراني موفقيت در پذيرش سيستم مديريت زنجيره تأمين صنعت مؤثر هستند. همچنين خروجي تحليل سوارا نشان داد كه عامل بحراني مشاركت تمامي كاركنان با بيشترين وزن به‌عنوان مهم‌ترين عامل بحراني موفقيت و عوامل تعهد مديريت ارشد و طراحي محصول/فرآيند سبز در اولويت‎هاي بعدي ازنظر اهميت قرار دارند. عامل اندازه‌گيري عملكرد نيز با كمترين وزن به‌عنوان كم‌اهميت‌ترين عامل بحراني موفقيت در پذيرش مديريت زنجيره تأمين سبز در صنعت گاز شناسايي شد. در انتها، با به‌كارگيري تكنيك تاپسيس، رتبه‌بندي هفت تأمين‌كننده صنعت تعيين و پيشنهاد‌هاي كاربردي به مديران صنعت ارائه شد.