تاثير مسئوليت اجتماعي دبيران ورزش بر بهينه سازي اوقات فراغت و پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي دانش آموزان

مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير مسئوليت اجتماعي دبيران ورزش بر بهينه‌سازي اوقات فراغت و پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش، توصيفي-همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش‌آموزان دختر متوسطه مقطع دوم منطقه هفت شهر تهران به تعداد 2950 نفر بودند. حجم نمونه تحقيق بر اساس جدول كرجسي و مورگان 370 نفر تعيين شد كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل پرسشنامه استاندارد بارتون گاف (2012)، پرسشنامه محقق ساخته كاشفي و نظري (1397) و پرسشنامه آقايي و تيمورتاش (1389) بود. روايي پرسشنامه‌ها را به لحاظ صوري و محتوايي، استادان مديريت ورزشي تأييد و پايايي آن‌ها نيز از طريق آزمون ضريب آلفاي كرونباخ مورد تأييد قرار گرفت. به‌منظور تحليل داده‌ها از نرم‌افزار آماري Spss استفاده شد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه مسئوليت اجتماعي دبيران ورزش بر بهينه‌سازي اوقات فراغت دانش‌آموزان و آسيب‌هاي اجتماعي اثرگذار است، همچنين اوقات فراغت نيز بر پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان اثرگذار است. گذران مطلوب اوقات فراغت به شكل جامع و اصولي خود مي‌تواند جوانان و نوجوانان را براي ورود به عرصه‌هاي زندگي،‌ تجربه كارگروهي،‌ مهارت‌آموزي و ترسيم آينده‌اي روشن و اميدبخش ياري رساند.