مقايسه نمرات آزمون‌هاي عملكردي در فوتباليست‌هاي با و بدون بي‌ثباتي مزمن مچ پا

هدف از پژوهش حاضر مقايسة نمرات آزمون‌هاي عملكردي فوتباليست‌هاي با و بدون بي‌ثباتي مزمن مچ پا بود. 26 ورزشكار مبتلا به بي‌ثباتي مزمن مچ پا و 26 ورزشكار سالم به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. از آزمون Y براي ارزيابي تعادل، مك‌گيل براي ثبات مركزي، سيستم امتيازدهي خطاي فرود براي ارزيابي مكانيك فرود، جهش تك‌پاي شش متري براي ارزيابي عملكرد و از پرش تاك براي شناسايي نقص‌هاي عصبي‌عضلاني استفاده شد. براي تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها آزمون تحليل واريانس چندمتغيره به كار گرفته شد. نتايج نشان داد بين زمان آزمون جهش تك‌پاي شش متري، استقامت عضلات بازكنندة تنه، استقامت عضلات خم‌كنندة تنه، تعادل خلفيداخلي و تعادل خلفي خارجي تفاوت معناداري بين دو گروه وجود دارد (0.05≥P). با توجه به نتايج پژوهش حاضر به مربيان توصيه مي‌شود براي شناسايي نقص‌هاي عملكردي در ورزشكاران مبتلا به بي‌ثباتي مزمن مچ پا و طراحي برنامه‌هاي پيشگيري و توان‌بخشي از آزمون‌هاي ميداني استفاده شود.