مصائب مسيح

مصائب و رنج در سنت مسيحي، اصطلاحي است كه به رنج باطني، الم جسمي يا مصائب مسيح در هفتۀ آخر حياتش و همچنين به كل آيين رستاخيز وي اطلاق مي‌شود. Passion اولين اصطلاحي است كه در قرن دوم در متون مسيحي به‌طور دقيق براي شرح رنج‌ها و مصائب مسيح به‌كار رفته است. اين واژه كاربردهاي متعددي دارد و امروزه براي شرح روايت شهداي مسيحي نيز به‌كار مي‌رود. رنج يكي از چالش‌هاي مهم نوع بشر است؛ و براي فرد مذهبي، رنج زبان گوياي رابطۀ فرد با خداوند است. هرچه رنج عميق‌تر باشد، ارتباط فرد با خدا نزديك‌تر خواهد بود. اين رابطه چنان قرين رنج است كه بي‌رنجي به‌معناي غيرمذهبي بودن تلقي مي‌شود. بدين ترتيب، اقتداي مؤمن مسيحي به عيسي مسيح(ع) از بنيادي‌ترين اصول در آموزۀ رنج مسيحي است. به‌نظر مي‌رسد كه يكي از عوامل نجات و رستگاري در اين سنت ديني، تمركز، تأمل و تأسي بر رنج عيسي مسيح(ع) است. در اين جستار سعي شده است تا مقولۀ رنج و مصائب عيسي مسيح(ع) در مسيحيت بررسي شود.