نگاهي تطبيقي بر «استعمار و استبداد ستيزي» در اشعار بشري البستاني و طاهره صفارزاده

بشري البستاني در شعر معاصر عربي و طاهره صفارزاده در عرصه ادبيات معاصر فارسي از مناديان حقيقي استبدادستيزي به شمار مي‌آيند. دو شاعر مذكور كه نماينده قشر بااحساس و آگاه و فرهيخته جامعه خود هستند توانستند با تلاشي گسترده به سرودن شعرهاي مهيج و تحريك احساسات خفته مردم مبادرت ورزند تا علاوه بر تأثيرگذاري در حوادث و رويدادها، در راستاي مصالح سرزمينشان آثار ادبي ماندگاري از خود بر جاي گذارند. پژوهش حاضر كه از نوع توصيفي-تحليلي است و با روش كتابخانه‌اي صورت گرفته به دنبال آن است تا مفهوم استبدادستيزي را كه از مهم‌ترين مضامين مشترك اشعار اين دو شاعر مي‌باشد از منظر ادبيات تطبيقي مورد بررسي قرار دهد. نتايج مقاله پيش رو حاكي از آن است كه مهم ترين بن مايه هاي مشترك در شعر اين دو شاعر مقاومت عبارت‌اند از مفاهيمي چون بيان وضعيت اسفبار كشور، پرده برداشتن از ظلم و ستم دشمنان داخلي و استعمارگران و آثار و تبعه هجوم آن‌ها بر كشور عراق و ايران و در نهايت دعوت مردم به حفظ وحدت جهت پيروزي بر دشمنان.