بررسي تأثيرپذيري مكتب عرفاني بانو امين از عارفان بزرگ

عرفان معرفتي است مبتني بر حالتي روحاني و توصيف ناپذير كه در آن حالت، براي انسان اين احساس پيش مي آيد كه ارتباطي مستقيم و بي واسطه با وجود حق تعالي يافته است؛ اين احساسات البته حالتي است روحاني، وراي وصف و حد كه در طي آن عارف ذات مطلق را نه به برهان، بلكه به ذوق و وجدان درك مي كند. سيّده نصرت بيگم امين مشهور به بانو امين(12651362ش) از جمله عارفان زن شيعه ايراني مي‌باشد كه از همان اوان جواني با قرآن و حكمت و عرفان آشنا بود و سرانجام به مقام اجتهاد رسيد و نزد اساتيد زمان بر آموزه‌هاي خود افزود؛ بانو امين در رويكرد عرفاني خود از عارفان نامي همچون ملاصدرا، ابن عربي، خواجه عبدالله انصاري و فيض كاشاني مفاهيم بنيادين اسفار اربعه، مراتب يقين و استعاذه، طريقت سالك و سلوك الي الله، و معرفت نفس را الهام گرفت. در اين جستار ادبي، نگارندگان با روش توصيفي تحليلي به بررسي تطبيقي ميزان تأثيرپذيري بانو امين از ملاصدرا، ابن عربي، خواجه عبدالله انصاري و فيض كاشاني خواهند پرداخت.