مقايسۀ قدرت، دامنۀ حركتي و تعادل در گروه‌هاي فعال و غيرفعال مبتلا به بيماري اسكلروز متعدد

مولتيپل اسكلروز متعدد با اثرگذاري بر عملكرد حركتي، زندگي عادي بيماران درگير را تحت تأثير قرار مي‌دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسي قدرت، دامنۀ حركتي و تعادل بيماران اسكلروز متعدد در گروه‌هاي فعال و غيرفعال بود. در اين مطالعة مقطعي و پس‌رويدادي، 72 بيمار مازندراني مبتلا به ام‌اس و 38 فرد سالم به‌عنوان گروه كنترل، به‌صورت داوطلبانه شركت كردند و به چهار گروه كنترل فعال (18 نفر)، كنترل غيرفعال (20 نفر)، ام‌اس فعال (27 نفر) و ام‌اس غيرفعال (45 نفر) تقسيم شدند. قدرت بيشينة عضلات چهارسرراني، بازكننده‌هاي تنه، دامنۀ حركتي عضلات چهارسرراني، همسترينگ، دوقلو و سولئوس در هر دو پا و تعادل از طريق سيستم فوت اسكن تست‌هاي پويا و ايستا اندازه‌گيري شدند. تمامي يافته‌ها از طريق آزمون آناليز واريانس يكطرفه بررسي شد. نتايج نشان داد تفاوت معناداري در قدرت بيشينه (008/0P=)، قدرت بازكننده‌هاي تنه (001/0P=)، تعادل ايستا (006/0P=) و تغييرات مركز فشار (COP) در حالت چشم باز (001/0P=) و بسته (001/0P=) بين گروه‌هاي فعال و غيرفعال وجود دارد. برخلاف تصور افراد درگير در بيماري ام‌اس مبني بر اينكه فعاليت بدني تأثيري در علائم عملكردي يا فيزيولوژيكي‌شان ندارد، نتايج نشان داد با توجه به وجود تفاوت بين افراد فعال و غيرفعال، به‌نظر مي‌رسد انجام فعاليت ورزشي در اين افراد به حداقل رساندن علائم ناشي از بيماري به‌خصوص در تعادل و قدرت منجر مي‌شود.