عنوان مقاله :
تأثير آب مغناطيسي بر صحت اندازه‌گيري ميزان رطوبت به‌وسيله‌ي دستگاه TDR در بافت‌هاي مختلف خاك
عنوان به زبان ديگر :
The Effects of Magnetic Water on the Measurement Accuracy of Water Content by TDR Device under Different Soil Textures
پديد آورندگان :
صفري‌زاده ثاني، عباس دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده كشاورزي - گروه علوم و مهندسي آب، مشهد، ايران , بانژاد، حسين دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده كشاورزي - گروه علوم و مهندسي آب، مشهد، ايران , جمالي، صابر دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده كشاورزي - گروه علوم و مهندسي آب، مشهد، ايران
كليدواژه :
برآورد رطوبت خاك , ميدان مغناطيسي , دستگاه TDR مدل PMS-714 , روش حجمي , شرايط گلخانه‌اي
چكيده فارسي :
رطوبت خاك يكي از عوامل مهم و تعيين كننده رفتار خاك در تحقيقات آب و خاك است. اصولاً روش‌هاي متداول اندازه‌گيري رطوبت خاك بسيار وقت گير و هزينه بر هستند. اين تحقيق در شرايط گلخانه‌اي در سه نوع خاك با بافت ( رس سيلتي، لوم رسي و لوم شني) و در 3 ميدان مغناطيسي (صفر، 3/0 و 6/0 تسلا) و در سه تكرار انجام شد. در اين پژوهش رطوبت خاك را با استفاده از دستگاه TDR اندازه‌گيري كرده و با مقادير روش حجمي مقايسه گرديد. نتايج نشان داد كه دستگاه در خاك لوم شني در تمامي سطوح آب مغناطيسي داراي بيشترين دقت بوده (به‌ترتيب در آب چاه، 3/0 و 6/0 تسلا داراي RMSE برابر با 2/15، 3/3 و 5/2) و با افزايش ميزان رس در خاك از دقت دستگاه كاسته شده است. بر اساس نمودار همساني ترسيم شده براي نتايج روش TDR و روش حجمي، بيشترين و كمترين همساني بين دو روش به‌ترتيب در تيمارهاي خاك با بافت لوم شني و استفاده از آب مغناطيسي 6/0 تسلا (با ضريب تبيين 92/0) و خاك با بافت لوم رسي و استفاده از آب چاه (با ضريب تبيين 42/0) مشاهده شد. نتايج نشان داد كه استفاده از آب مغناطيسي در آبياري منجر به افزايش دقت دستگاه در بافت‌هاي مورد بررسي شده است.
عنوان نشريه :
دانش آب و خاك
