ارتباط آگاهي فراشناختي با موفقيت تحصيلي دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي

مقدمه: موفقيت تحصيلي دانشجويان از شاخص هاي مهم در ارزيابي عملكرد نظام آموزش عالي مي باشد. از عوامل تاثيرگذار بر موفقيت تحصيلي، آگاهي فراشناختي و دانش و كنترل تفكر و شناخت است. ارزيابي وضعيت آن، دست اندركاران آموزش را در برنامه ريزي ارتقاي آن ياري مي دهد. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط آگاهي فراشناختي با موفقيت تحصيلي دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي بود. روش بررسي: اين مطالعه همبستگي به روش پارامتريك پيرسون و با روش نمونه گيري طبقه اي در 255 نفر از دانشجويان پزشكي با ابزار مطالعه پرسشنامه آگاهي فراشناختي شراو و دنيسون 1994 با هشت زير مقياس و نمره دهي صفر (نادرست)، يك (درست) انجام شد. ملاك موفقيت تحصيلي معدل كل بود. پايايي و روايي پرسشنامه محاسبه شد. نتايج: از 255 نفر شركت كننده، 95 (37.3%) مرد و 160 (62.7%) زن بودند. حداقل سن 19 و حداكثر سن 26 سال بود. 85 نفر از دانشجويان سال اول، 85 نفر از بعد از آزمون علوم پايه، و 85 نفر از سال آخر حضور داشتند. پايين ترين معدل 10.9 و بالاترين 19.6 بود. ارتباط بين معدل و آگاهي فراشناختي بطور كلي در تمام دانشجويان با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون 0.791 در سطح معناداري 0.0001 بود. بيشترين همبستگي بين معدل و زير مقياس هاي دانش واقعي در مورد فراشناخت و كنترل فراشناخت، مديريت اطلاعات وجود داشت. در همه طبقات دانشجويان، بالاترين ميانگين رتبه مهارت فراشناختي مربوط به بعد تجزيه و تحليل اثربخشي عملكرد و استراتژي بود. نتيجه‌گيري: در دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي بين آگاهي فراشناختي دانشجويان با موفقيت تحصيلي ارتباط وجود دارد و از اين خاصيت مي توان در برنامه ريزي آموزشي استفاده كرد.