تحليل فضايي نابرابري‌هاي اجتماعي- اقتصادي براساس شاخص‌هاي رفاه چند بُعدي مطالعۀ موردي: محلات شهري زاهدان

امروزه شهرها محمل توسعه اقتصادي جوامع هستند و از آنجايي كه شهرها موجوديت انساني دارند، براي تأمين زيربناي مناسب در جهت پيشرفت و رشد اقتصادي، رفاه شهرها به عنوان يكي از چالش هاي توسعه و مبارزه با فقر است. با تكيه بر تقويت شاخص هاي رفاه چندبعدي مي توان مسائلي مانند نابرابري هاي اقتصادي و اجتماعي را در شهر به حداقل رساند. هدف از اين پژوهش تحليل فضايي نابرابري هاي اقتصادي اجتماعي محلات شهر زاهدان براساس شاخص هاي رفاه چندبعدي مي باشد. با توجه به هدف پژوهش، نوع پژوهش كاربردي با روش توصيفي تحليلي است. در اين پژوهش شاخص هاي رفاه چندبعدي در دو بعد رفاه مادي و رفاه غيرمادي در قالب 55 شاخص صورت گرفته است. به منظور تحليل فضايي شاخص هاي رفاه چندبعدي پس از نرمال‌سازي، اختلاف رفاه در سطح محلات شهري محاسبه و نتايج در قالب نقشه هاي ضريب اختلاف تهيه گرديد. در نهايت، ارتباط بين سطح رفاه و ضريب اختلاف با استفاده از آزمون آماري پيرسون در محيط نرم افزار SPSS مورد بررسي قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد محلاتي كه از وضعيت رفاه بهتري برخوردار مي باشند، در منطقه يك و پنج شهر كه در جنوبغربي زاهدان مي باشد، قرار دارند و محلات حاشيه اي شمال و جنوب زاهدان در وضعيت نامطلوب تري نسبت به ساير محلات شهري قرار دارند. نتايج آزمون همبستگي بين سطح رفاه چندبعدي و ضريب اختلاف رفاه نيز نشان مي‌دهد كه در سطح آلفاي 0.1 تنها بين رفاه غيرمادي و مولفه‌هاي مسكن، دسترسي به خدمات، زيرساخت‌ها و تسهيلات و دانش با ضريب اختلاف‌شان رابطه معناداري وجود دارد. اين درحالي است كه در سطح آلفاي 2 بين رفاه مادي و غيرمادي و مولفه‌هاي مسكن، دسترسي به خدمات، سلامت و دانش با ضريب اختلاف‌شان رابطه معناداري وجود دارد.