شناسايي و پهنه‌بندي عوامل ناپايداري امنيتي در نواحي روستايي مرزي مطالعۀ موردي: روستاهاي شهرستان مريوان

با توجه به ارتباط متقابل توسعه و امنيت در روستاهاي مرزي و عدم توسعه يافتگي اين نواحي به دليل وجود ناپايداري هاي امنيتي، تأمين امنيت پايدار اين مناطق پرمخاطره مانند منطقۀ موردمطالعه در وهلۀ اول، نيازمند شناسايي عواملي است كه موجب ايجاد محيط ناپايدار امنيتي شده اند؛ بر اين اساس در پژوهش كاربردي حاضر، سعي شد تا با رويكردي جامع در دو بخش كمي-كيفي، روشي توصيفي-تحليلي و با گردآوري اطلاعات با استفاده از منابع اسنادي و ميداني مبتني بر مصاحبۀ نيمه ساختارمند و توزيع پرسشنامه در ميان 50 نفر از صاحب نظران عرصه توسعه و امنيت شهرستان مريوان كه به روش گلوله برفي و 300 نفر از روستاييان كه با استفاده از روش كوكران تعيين گرديدند؛ عوامل ناپايداري امنيتي روستاهاي شهرستان، شناسايي و در مرحله بعد راهكارهايي جهت حل معضلات شناسايي شده و حركت در مسير امنيت پايدار ارائه گردد. لازم به ذكر است كه پرسشنامه‌ها به صورت طبقه‎اي در ميان دهستان‎ها و تصادفي در ميان سرپرستان خانوار در روستاهاي منتخب هر دهستان كه به روش قرعه‌كشي انتخاب شدند، توزيع گرديد.تجزيه و تحليل داده‏ها در بخش كيفي با استفاده از تكنيك تئوري بنياديو در بخش كمي با استفاده از آزمون‎هاي استنباطي(t تك نمونه‌اي و خي‌دو) و روش درون‌يابي در محيطي Arc GIS، نشان دادند كه مولفه‌هاينارسايي در عملكرد رسانه‏ها، ضعف عملكرد نيروي انتظامي، نارسايي‏هاي اجتماعي–فرهنگي، نارسايي‏هاي اقتصادي، ضعف در قوانين و عملكرد نهادها، ضعف در عرصه محيطي –كالبدي، ضعف در وضعيت خدمات،امكانات و تسهيلات و مشكلات عرصه خارجي، مهمترين عوامل ناپايداري امنيت روستاهاي شهرستان هستند.همچنين، پهنه‎بندي فضايي وضعيت ناپايداري امنيتي نيز، نشان از وجود تفاوت فضايي دارد؛ بگونه‌اي كه روستاهاي نزديك مرز در وضعيت ناپايداري امنيتي كم(ميانگين كمتر از 2)، روستاهاي مركزي، داراي ناپايداري متوسط(ميانگين برابر 2.1 تا 3) و روستاهاي شرق شهرستان، داراي ناپايداري امنيتيدر سطح زياد (ميانگين بيشتر از 3.1) بودند.