تبيين تاب‌آوري كالبدي در بافت فرسودۀ شهري با بهره‌گيري از معادلات ساختاري PLS (نمونۀ موردي: محله‌هاي منطقۀ سه شهر اصفهان)

امروزه خسارت هاي فراوان مخاطر ات طبيعي و انساني به محيط و كالبد شهرها موجب شده است كه مفهوم تاب آوري براي كاهش آثار سوانح، به حوزه اي مهم در عرصة مديريت بحران تبديل شود.همچنين معضلات ومشكلات بافت فرسوده شهري به دليل نبود زيرساختهاي مناسب شهري و افت عملكرد اين بافتها از نظر ابعاد كالبدي يكي از مسائلي است كه شهروندان را با مشكلات متعددي مواجه ساخته است . اين پژوهش كاربردي و از روش توصيفي_تحليلي، با هدف شناسايي شاخصها و عوامل مؤثر بر تاب آوري كالبدي در بافت فرسوده منطقه سه شهر اصفهان و سنجش و ارزيابي ميزان تاب آوري كالبدي انجام پذيرفته است. جامعة آماري اين پژوهش، خانوارهاي ساكن در محله هاي بافت فرسوده منطقه سه شهر اصفهان است. حجم نمونه در تحقيق، با استفاده از فرمول كوكران،385 معادل خانوار برآورد شد. براي تجزيه و تحليل داده ها، از آزمونهاي t تك نمونه اي، آزمون F و تحليل مسيرمعادلات ساختاري در محيط نرم افزاريSmartPLS3 و SPSS استفاده گرديد ونقشه ها در محيط GIS ترسيم وتحليل شد. نتايج حاصل از آزمون t يك نمونه‌اي نشان مي‌دهد. كه ميانگين شاخص كيفيت و تراكم ابنيه ،دسترسي به نهادهاي امدادي ومديريتي وكيفيت خدمات عمومي و زيرساخت هاي شهري به ترتيب باميانگين 35/3، 89/2، 9/2، در سطح نامطلوب (05/۰ p و ميانگين ملاكي كمتراز ۶۷/۳) قرار گرفته است.نتايج تحقيق نشان ميدهد محلة جويباره و احمد آباد به ترتيب، از نظرتاب آوري كالبدي و دسترسي ها دربدترين وبهترين وضعيت و محله هاي سرتاوه ،امام زاده اسماعيل ،سنبلستان ونقش جهان در رتبه دوم تاب آوري ومحله سرچشمه و شهشهان رتبه سوم تاب آوري قراردارند.. همچنين ضرايب مسيرمعادلات ساختاري ابعادكالبدي كيفيت وابنيه۰٫۷۳،امدادي ومديريتي ۰٫۹۲۵ ، دسترسي و زيرساخت هاي شهري ۰٫۸۷۸بدست آمده كه فرضيات تحقيق را تاييد و شاخص كالبدي وزيرساختي داراي رابطه معنادار و تأثيرگذار برتببين تاب آوري بافت فرسوده محلات منطقه سه شهر اصفهان دارند.