فراواني ضايعات مخاط دهان و برخي عوامل مرتبط با آن در بيماران مراجعه كننده به دانشكده دندانپزشكي سمنان (98-1396)

سابقه و هدف: تعيين شيوع بيماري‌هاي گوناگون در جوامع مختلف، يكي از اولين اقدامات در راستاي ارتقاي سطح آموزش، پيشگيري و درمان بيماري‌ها مي‌باشد. با توجه به اين‌كه گاهي اولين علايم بيماري در دهان تظاهر مي‌يابد، شناسايي و تشخيص به موقع آن‌ها توسط دندانپزشك از اهميت ويژه اي برخوردار است. هدف اين مطالعه تعيين فراواني ضايعات مخاط دهان و برخي عوامل مرتبط با آن، در بيماران بالاي12 سال مراجعه‌كننده به بخش بيماري‌هاي دهان دانشكده دندانپزشكي سمنان در سال 13981396،بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي تحليلي 1001بيمار 12 سال و بالاتر كه به بخش بيماري‌هاي دهان دانشكده دندانپزشكي سمنان مراجعه كرده بودند، از نظر جنس، سن، وجود ضايعه دهاني، مصرف سيگار و استفاده از دنچر بررسي شدند. سپس اطلاعات در چك ليست ثبت شده و توسط آزمون آماري chisquare و نرم‌افزار آماري SPSS 26 آناليز شدند. يافته‌ها: در اين مطالعه 1001 نفر شامل 420 مرد و581 زن مورد بررسي قرار گرفتند. 5.78 درصد افراد ضايعات دهاني داشتند. شايع‌ترين ضايعات مشاهده شده،زبان باردار (5.36 درصد)، ژينژيويت (34 درصد) و پريودنتيت (4.28 درصد) بود. بين سن و وجود ضايعات دهاني رابطه معني‌داري يافت شد(001.0 P). فراواني كل ضايعات به‌طور معني‌داري در افراد سيگاري بيش‌تر بود (016.0P= ). 8.98 درصد از بيماران از وجود ضايعه دهاني خود آگاه نبودند. استنتاج: فراواني نسبتا بالاي ضايعات دهاني و عدم آگاهي از وجود آن‌ها در اين مطالعه، نشان از لزوم انجام معاينات دوره‌اي مخاط دهان همانند معاينات دنداني توسط متخصصين بيماري‌هاي دهان و دندانپزشكان دارد.