مقايسه يافته هاي كلينيكي، پاراكلينيكي و عوامل خطر در بيماران بهبوديافته و فوت شده مبتلا بهCOVID-19 در شمال ايران، 1398-1399

سابقه و هدف: COVID19 بيماري نوظهوري است كه در دسامبر 2019 در چين گزارش شده و به سرعت در سرتاسر جهان گسترش يافت. هدف از اين مطالعه، مقايسه يافته‌هاي باليني و آزمايشگاهي و درمان در بيماران بهبود يافته و فوت شده COVID19 بستري در بيمارستان رازي قائمشهر مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه گذشته‌نگر، اطلاعات دموگرافيك، باليني، آزمايشگاهي و درماني بيماران COVID19 بستري در بيمارستان رازي قائمشهر مورد بررسي قرار گرفت. تجزيه و تحليل رگرسيون لجستيك با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS VER.25 انجام شد. يافته‌ها: از 1013 بيمار COVID19 بستري شده، 145نفر(14/3 درصد) فوت شدند. ميزان فوت در افراد بالاي 65 سال (5 /54 درصد) به‌طور معني‌داري نسبت به بهبود يافته‌ها بالاتر بود(001 /0=P). 631 نفر(4/ 62 درصد) بيماري زمينه‌اي همراه داشتند. ميزان فوت دربين بيماران فشارخون بالا (0/005=P)، ديابت (05 /0 P)، نارسايي قلبي (0/0001 P)، بيماري مزمن كليوي و بيماري مزمن ريوي (0/0001 P)، به‌طور معني‌داري نسبت به بهبوديافتگان بيش‌تر بود. در كل بيماران بستري، اكثر افراد فوتي ميزان اكسيژن خون كم‌تر از 90 درصد (25/4 درصد) داشته و نياز به تهويه كمكي (61/4 درصد) و مراقبت ويژه (66/9 درصد) داشتند. تفاوت آماري معني‌داري در افراد فوتي نسبت به بهبوديافتگان در پارامترهاي آزمايشگاهي، لكوسيتوز (0/001=P)، لنفوپني (0/003=P)، افزايش كراتينين (0/0001 P) و لاكتات دهيدروژناز 250(U/L)، (0/0001 P) وجود داشت. استنتاج: پاندمي COVID19 بيانگر سرايت بالاي اين ويروس بوده و با توجه به نبود درمان قطعي عليه اين ويروس، يافته‌هاي مرتبط با فوت بيماران، مي‌تواند به تشخيص زودهنگام افراد پرخطر و اعمال مداخلات درماني مناسب كمك كند.