شيوع فنوتيپ هاي MDR،XDR و PDR در ميان ايزوله هاي سودوموناس آئروژينوزا جدا شده از بيماران بستري در استان مازندران

سابقه و هدف: سودوموناس آئروژينوزا يك پاتوژن فرصت طلب و دومين علت اصلي عفونت‌هاي بيمارستاني، بويژه در بخش مراقبت‌هاي ويژه (ICU) است. اين مطالعه با هدف تعيين الگوي حساسيت آنتي‌بيوتيكي و شيوع سويه‌هاي مقاوم به چند داروي سودوموناس آئروژينوزا جدا شده از بيماران بستري در مراكزآموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي مازندران در سال 1399 انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، 80 سويه سودوموناس آئروژينوزا از نمونه‌هاي باليني مختلف جمع‌آوري شد. حساسيت آنتي‌بيوتيكي ايزوله‌ها با روش ديسك آگار ديفيوژن طبق دستورالعمل CLSI انجام شد. در نهايت براساس الگوي مقاومت به‌دست آمده، ايزوله‌هاي (MDR) Multidrugresistant و Extensively drugresistant (XDR) و Pandrugresistant (PDR) شناسايي شدند. يافته‌ها: از مجموع 80 ايزوله جدا شده، بيش‌ترين نمونه از بخش ICU (58/75 درصد) جمع‌آوري شد. بالاترين مقاومت آنتي‌بيوتيكي در تيكارسيلين-كلاولونات (95 درصد)، مروپنم (80 درصد) و سفتازيديم (75 درصد) مشاهده شد. آنتي‌بيوتيك‌هاي پيپراسيلين-تازوباكتام و سفپيم به ترتيب با57/5 و 51/25 درصد حساسيت، بيش‌ترين اثر ممانعت‌كنندگي را از خود نشان دادند. در اين ميان 88/75درصد از سويه‌ها MDR و 46/25 درصد از سويه‌ها XDR بودند. فنوتيپ PDR در ميان سويه‌هاي باليني مشاهده نشد. استنتاج: نتايج نشان داد سويه‌هاي سودوموناس آئروژينوزا به طيف وسيعي از آنتي‌بيوتيك‌ها مقاوم هستند. با توجه به اهميت اين باكتري در عفونت‌هاي بيمارستاني به ويژه در بخش ICU، ضروري است اقدامات فوري جهت شناسايي به موقع و درمان قطعي با آنتي‌بيوتيك‌هاي مناسب انجام شود و همچنين از گسترش سويه‌هاي مقاوم اين باكتري، جلوگيري به عمل آيد.