رابطه شاخص هاي پلاكتي با بيماري ديابت در جمعيت كوهورت طبري

ﺳﺎﺑﻘﻪ و ﻫﺪف: دﯾﺎﺑﺖ ﻣﻠﯿﺘﻮس ﯾﮏ اﺧﺘﻼل ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﮏ در ﺑﺪن اﺳﺖ. ﺷﺎﺧﺺﻫـﺎي ﭘﻼﮐﺘـﯽ از ﻣﺘﻐﯿﺮﻫـﺎﯾﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ در برخي مطالعات ارتباط ان با بيماري‌هاي مزمن گزارش شده است. هدف مطالعه حاضر تعيين ارتباط بين شمارش پلاكتي ودامنه توزيع پلاكت‌ها با بيماري ديابت مي‌باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي در بستر كوهورت طبري انجام شد. كوهورت طبري بخشي از كوهورت پرشين مي‌باشد. تعداد نمونه مورد بررسي در اين مطالعه برابر 10251 نفر بوده است. متغيرهاي PCT، PLT، PDW ، MPV ، سطح قندخون، سن، جنسيت، سطح اقتصادي- اجتماعي، تحصيلات، منطقه سكونت، سيگاري بودن، تحرك بدني، نمايه توده بدني، دور كمر پس از اخذ كد اخلاق از كوهورت طبري دريافت شد. آناليز داده‌ها با درصد، ميانگين، انحراف معيار، كاي اسكوئر، تي تست مستقل و رگرسيون لجستيك انجام گرفت. يافته‌ها: تعداد 1765 نفر (17.2 درصد) از نمونه‌هاي بررسي شده مبتلا به ديابت بودند. براساس نتايج رگرسيون لجستيك چند متغيره، نسبت شانس ابتلا به ديابت به‌طور معني‌داري در افراد با سطح PCT 0.17-0.19 با فاصله اطمينان 95درصد (0.98-0.71) 0.83 برابر افراد با سطح PCT كم‌تر از 0.17 و در افراد با سطح MPV بين 7.89-7.70 با فاصله اطمينان 95 درصد، (1.47-1.04) 1.24 و سطح MPV بين 8.29-7.90 با فاصله اطمبنان 95 درصد (1.36-1.02) 1.18 برابر MPV كم‌تر از 7.70 بوده است. استنتاج: اين مطالعه نشان داد كه سطح PCT بين0.19-0.17 عامل محافظت‌كننده و سطح MPV بين 7.89-7.70 و 8.29-7.90 عامل خطر پيش‌بيني‌كننده ديابت هستند. هر چند با توجه به اين‌كه داده‌هاي اين مطالعه از فاز ثبت نام (مقطعي) مطالعه كوهورت طبري مي‌باشد، بايستي با احتياط به اين موضوع نگريسته شود.