اثرات ورزش تردميل متوسط و فلوكستين بر حافظه فضايي، اضطراب، و سلول هاي تانل مثبت در هيپوكمپ رت مدل سندرم استرس پس از سانحه

سابقه و هدف: سندرم استرس پس از سانحه (PTSD) يك اختلال رواني است كه به دنبال حوادث تروماتيك ايجاد مي‌شود. داروهاي مهار‌كننده انتخابي برداشت سروتونين (SSRI s) اولين خط درماني مي‌باشند. هدف اين مطالعه بررسي اثر ورزش تردميل با شدت متوسط و داروي فلوكستين و اثر توأم آنان بر رفتار اضطرابي و حافظه فضايي و همچنين بررسي سلول‌هاي آپوپتوزي در ناحيه هيپوكمپ در رت‌هاي نر و ماده مبتلا به PTSD بود. مواد و روش‌ها: رت‌هاي نر و ماده به دو گروه Sham و SPS تقسيم شدند. از SPS (Single prolonged stress) به عنوان يك مدل براي القاي PTSD استفاده شد. بعد از دو هفته، مداخله ورزشي (۴ هفته، ۵ روز در هفته)، مداخله دارويي (فلوكستين با دوز mg/kg/day10) و مداخله توام انجام گرفت و سپس تست‌هاي حافظه فضايي و اضطراب و تست تانل انجام شد. يافته‌ها: رت‌هاي نر و ماده با مدل SPS، افزايش سطح اضطراب را در اتاق تاريك روشن و افزايش سلول‌هاي آپوپتوتيك را نشان دادند. آسيب حافظه فضايي فقط در رت‌هاي نر مشاهده شد. مداخله ورزش، دارو و تأثير توأم آن‌ها سبب كاهش رفتارهاي شبه اضطراب و بهبود حافطه فضايي و كاهش سلول‌هاي تانل مثبت شد. علاوه بر آن درمان توأم ورزش و دارو در مقايسه با درمان دارويي به تنهايي، موثرتر بود. در جنس ماده، تست‌هاي رفتاري نتيجه بهتري را نشان داد. استنتاج: مداخله توأم ورزش و فلوكستين، مي تواند يك روش درماني مفيدتر در درمان آسيب‌هاي رفتاري و سلولي در بيماران PTSD باشد.