شماره ركورد :
1266206
عنوان مقاله :
رابطۀ روش حكومتي با فرايند دموكراسي‌‏سازي و تحكيم دموكراسي (مطالعه موردي: جمهوري اسلامي ايران)
پديد آورندگان :
انصاري ، منصور پژوهشكده امام خميني و انقلاب اسلامي - گروه انديشه سياسي در اسلام , سيدين زاد ، قاسم پژوهشكده امام خميني و انقلاب اسلامي
از صفحه :
135
تا صفحه :
164
كليدواژه :
دموكراسي‏ سازي , تحكيم دموكراسي , دموكراسي هيبريدي , دموكراسي حداقلي و دموكراسي حداكثري.
چكيده فارسي :
علي‏رغم مخالفت برخي از فيلسوفان و نظريه‏پردازان با مدل حكومتي دموكراسي، اساساً يكي از دغدغه‏هاي اصلي جامعۀ بشري به ويژه برخي ازروشنفكران و فيلسوفان مهم عصر جديد، مسئله دموكراسي‏سازي و تحكيم دموكراسي بوده است؛ زيرا نخست اينكه دموكراسي مؤثرترين سيستم رسيدن به تعادل و تنها نظمِ متضمنِ كمترين بدي است و دوم اينكه به تعبير آلفرد اسميت، «همه نارسايي‏هاي دموكراسي را مي‏توان با دموكراسي بيشتر درمان كرد». با اين حال ميزان و درصد نارسايي‏ها و نقص‏ها در همه كشورها يكسان نيست؛ به همين دليل مي‏بايد به لحاظ تحليلي ميان نظام‏هايي كه همه شروط دموكراسي را به ميزان زيادي محقق ساخته‏اند، نظام‏هايي كه برخي از شروط دموكراسي را تحقق بخشيده‏اند و نظام‏هايي كه گاهي حتي واجد شروط حداقلي دموكراسي نيستند، تمايز قائل شد. معمولاً نظام‏هاي با ويژگي‏هاي نخست، «دموكراتيك»، نظام‏هاي داراي ويژگي‏هاي دوم، «هيبريدي» و نظام‏هاي با ويژگي‏‏هاي سوم، «غيردموكراتيك» نا‏م‏گذاري مي‏شوند. هر يك از اين روش‏هاي حكومتي، رابطه‏اي مستقيم و يا غيرمستقيم با فرايند دموكراتيزاسيون و تحكيم دموكراسي دارند. در اصل، مسئله و پرسش اصلي در اين پژوهش هم به تبيين و توضيح رابطۀ «روش حكومتي» با «فرايند دموكراسي‏سازي و تحكيم دموكراسي» بر‏مي‏گردد (مسئله و پرسش). نيل به اين هدف، به كمك روش «توصيفي-تحليلي» و با استفاده از منابع كتابخانه‏اي و ديجيتالي دنبال مي‏شود (روش). به نظر مي‏رسد كه از ميان مدل‏هاي مختلف دموكراسي، «دموكراسي حداقلي» قرابت بيشتري با دوره‏هاي حكومتي نظام جمهوري اسلامي ايران و «دموكراسي حداكثري» بيشترين تأثيرگذاري مثبت در «فرايند دموكراسي‏سازي و تحكيم» دارد (يافته).
عنوان نشريه :
پژوهش سياست نظري
عنوان نشريه :
پژوهش سياست نظري
لينک به اين مدرک :
بازگشت