حذف زيستي اورانيوم از محلول‌هاي آبي توسط جاذب زيستي تيمار شده به عنوان يك استراتژي كارآمد در زيست پالايي اورانيوم

هدف از اين مطالعه ارزيابي توانايي آزولا فيليكوليدس تيمار شده در جذب اورانيوم به عنوان جاذب زيستي جديد است. در اين پژوهش آزمايشات جذب اورانيوم توسط زيست توده تيمار نشده و تيمارشده با فروسيانيد و H2O2/MgCl2  انجام شد. بررسي‌ها مشخص كرد كه حداكثر ظرفيت جذب اورانيوم توسط زيست توده ‌هاي مختلف تيمار شده در pH 5 است. ايزوترم فروندليش براي ارزيابي داده‌هاي تجربي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه جاذب تيمار شده با H2O2/MgCl2 كارآمدتر از ديگر جاذب‌ها است و جذب اورانيوم توسط آن  نسبتاً سريع و در 60 دقيقه به حداكثر مي‌رسد. حداكثر جذب اورانيوم با استفاده از ذرات بزرگتر جاذب (سايز 24 ميلي‌متر) بدست آمد. حداكثر ظرفيت جذب يون هاي اورانيوم توسط جاذب تيمار شده با H2O2/MgCl2 در شرايط بهينه حدود 42.2 ميلي گرم بر گرم زيست توده خشك است. نتايج نشان داد كه پيش‌تيمار مي‌تواند روش مناسبي در جهت افزايش ظرفيت جذب جاذب‌هاي زيستي باشد.