تأثير قارچ مايكوريزا و عناصر تغذيه اي بر بعضي از صفات دانهال پسته در برهمكنش با بيمارگر Phytophtora drescleri

پسته يكي از مهم‌ترين اقلام صادراتي ايران است. يكي از بيماري‌هايي كه در بيشتر مناطق پسته كاري به درخت پسته خسارت وارد مي‌كند بيماري گموز با عامل Phytophthora drescleri است. قارچ‌هاي مايكوريزا از جمله ميكروارگانيسم‌هاي موفق در زمينه كنترل بيولوژيك و از عوامل تأثيرگذار بر كاهش شدت بروز بيماري هاي پوسيدگي ريشه هستند. عناصر غذايي قادر به افزايش سطح تحمل يا مقاومت گياهان به بعضي بيماري‌ها نيز هستند. در اين پژوهش با استفاده از قارچ‌هاي مايكوريزا و عناصر غذايي مختلف به مبارزه با بيماري گموز پرداخته شد. در اين مطالعه ابتدا تركيبات سولفات آمونيوم، سولفات پتاسيم و سوپرفسفات تريپل عليه اين بيماري به كار گرفته شد. نتايج نشان داد كه بيشترين ميزان كاهش رشد قارچ بيمارگر مربوط به غلظت 2500 پي‌پي‌ام تركيب سولفات آمونيوم با ميزان 67.16 درصد نسبت به شاهد بود. در بخش دوم اين مطالعه تأثير تيمارهاي مختلف شامل استفاده از قارچ مايكوريزا و سولفات آمونيوم هر كدام به تنهايي و همچنين تركيب اين دو در كاهش بيماري ناشي از بيمارگر P. drescleri بر روي صفاتي مانند وزن تر و خشك ريشه و اندام‌هاي هوايي و همچنين ميزان عناصر فسفر، نيتروژن و پتاسيم مورد ارزيابي قرار گرفت. در نهايت ميزان بيان دو ژن پراكسيداز و كاتالاز در اين مطالعه ارزيابي شد. نتايج نشان داد زماني‌كه از تيمار قارچ مايكوريزا و سولفات آمونيوم به صورت همزمان استفاده شد، بيشترين وزن خشك و تر اندام هوايي و ريشه، در مورد بيان ژن نيز تيمار كاربرد همزمان سولفات آمونيوم و قارچ مايكوريزا بيشترين ميزان بيان را نشان داد.