كمينه سازي وزن سازه هاي خرپايي تحت قيود احتمال انديشانه

هدف اصلي نظريه قابليت اعتماد سيستم هاي سازه اي، طرح بهينه براساس مفهوم قابليت اعتماد است. امروزه خرپاها و سازه هاي فضاكار به صورت گسترده مورد استفاده قرار مي گيرند و بنابراين هزينه تمام شده اين سازه ها از يكسو و تامين ايمني لازم براي آنها از سوي ديگر حائز اهميت مي باشد. بنابراين در اين پژوهش به بهينه يابي وزن اين سازه ها براساس نظريه قابليت اعتماد (بهينه يابي احتمال انديشانه) پرداخته تا هردو هدف فوق تامين گردد. باتوجه به اينكه الگوريتم ژنتيك ازجمله روشهاي بسيار مناسب در امر بهينه سازي مي باشد، در تحقيق حاضر جهت بهينه يابي مورد استفاده قرارگرفته است. در فرآيند بهينه يابي احتمال انديشانه، تابع هدف كمينه سازي وزن سازه و قيود آن احتمال خرابي مجاز اعضا، گره ها و يا سيستم سازه مي باشند. در اين تحقيق، از شكل احتمال انديشانه روابط كمانش ارائه شده در آيين نامه هاي معتبر استفاده گرديده تا دقت محاسبات ايمني سازه افزايش يابد. نتايج نشان مي دهد كه با افزايش احتمال خرابي مجاز سيستم خرپا، وزن بهينه آن كاهش مي يابد. روند اين كاهش وزن در ابتدا با شيب بسيار سريع و سپس با شيب ملايم رخ داده و به تدريج به مقدار ثابتي ميل مي كند. وزن بهينه حساسيت بالاتري به تغييرات ضريب پراكندگي در مقايسه با تغييرات احتمال خرابي مجاز دارد. وزن بهينه در حالت يقين انديشانه و حالت احتمال انديشانه با ضرايب پراكندگي و احتمال خرابي مجاز نزديك به صفر اختلاف كمي دارد. البته سرعت همگرايي در حالت يقين انديشانه به مراتب بيشتر است.