مطالعه پديده پرزنتيسم و كاهش بهره وري در بين كاركنان شركت انتقال گاز ايران

زمينه و هدف: پرزنتيسم پديده اي است كه براساس آن كاركنان به صورت فيزيكي در محيط كار حضور دارند اما از لحاظ كاركردي غايب هستند. هدف اين مطالعه بررسي پديده پرزنتيسم و كاهش بهره وري مرتبط با مشكلات سلامتي در بين كاركنان شركت انتقال گاز ايران بود. روش كار: افراد مورد مطالعه ۲۲۹۸ نفر از كاركنان بودند. داده هاي مطالعه با استفاده از مقياس پرزنتيسم استنفورد (SPS۶) و پرسشنامه سلامت و كار (HWQ) جمع آوري شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از رگرسيون لجستيك چندمتغيره در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. يافته ها: بيش از ۵۲ درصد از افراد موردمطالعه (۱۱۸۹ نفر) در طول يك سال حداقل يك بار پديده پرزنتيسم را تجربه كرده بودند در حالي كه در مجموع تعداد ۱۰۷۳ نفر (۴۷ درصد) غيرپرزنتيست بودند. نتايج نشان داد بين پديده پرزنتيسم و زيرمجموعه هاي بهره وري (P=۰/۰۰۱)، تمركز (P=۰/۰۲۳)، روابط با مسئول يا رئيس (P=۰/۰۰۷)، بي صبري و تحريك پذيري (P=۰/۰۲۶)، رضايت از محيط كار (P=۰/۰۳۸)، و در نهايت نمره HWQ (P=۰/۰۱۱) از نظر آماري رابطه معناداري وجود داشت. نتيجه گيري: بروز پديده پرزنتيسم در بين كاركنان با اثر بر روي زيرمجموعه هاي موثر در بهره وري نيروي انساني از جمله كاهش بهره وري فردي، كاهش قدرت تمركز افراد، درك نامناسب آنان از ارتباط با مسئول، افزايش بي صبري، تحريك پذيري و سطح استرس شغلي آنان و كاهش سطح رضايت افراد از محيط كار، بهره وري نيروي كار را كاهش مي دهد. همين امر سبب تحميل هزينه هاي زيادي به سازمان مي شود.