مطالعه ميداني اثر مواجهه با صدا بر روي عملكرد‌ شناختي و كيفيت خواب

زمينه و هدف: صدا به عنوان يك عامل مزاحم در محيط‌هاي شغلي شناخته شده و داراي اثرات غيرشنوايي است. تاثير صدا بر عملكردهاي شناختي به نوع صدا و دوز مواجهه با صدا بستگي دارد. اين مطالعه با هدف بررسي اثر مواجهه با صدا برروي عملكردهاي شناختي و كيفيت خواب انجام شد. روش كار: اين مطالعه توصيفي تحليليمقطعي كه بر ۱۶۹ نفر از كارگران در سه صنعت فلزي، شيميايي و غذايي در همدان در سال ۱۳۹۹ انجام شد. براي بررسي عملكردهاي شناختي، از آزمون عملكرد پيوسته استفاده شد. همچنين براي بررسي كيفيت خواب شركت كنندگان از پرسشنامه پترزبورگ استفاده شد. با استفاده از دستگاه صداسنج آناليزور دار SVAN ۹۷۱ و دزيمتر TES، سطح مواجهه با صدا و فركانس غالب اندازه‌گيري شد. داده ها با استفاده رگرسيون خطي و چندگانه در نرم افزارSPSS (نسخه ۱۶) تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: اختلاف معني‌داري در سطح مواجهه با صدا با تغييرات عملكردهاي شناختي و كيفيت خواب افراد در مطالعه حاضر وجود دارد (۰/۰۰۱ P). نتايج رگرسيون خطي نشان داد كه بين عملكرد شناختي افراد با سطح مواجهه با صدا ارتباط معني داري وجود دارد (۰/۰۰۱ P). همچنين متغيرهاي سن، سابقه كاري، فركانس غالب و دوز مواجهه با صدا بيشترين تاثير و متغيرهاي الگوي كاري وضعيت تاهل و سطح مهارت كمترين تاثير را پيش بيني مدل عملكردهاي شناختي و كيفيت خواب داشته اند. پس از شناسايي و تعيين متغيرهاي ورودي، با استفاده از رگرسيون چندگانه مدل مناسب جهت پيش بيني كيفيت خواب و توجه پايدار افراد در مواجهه با صدا تدوين شد. نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، مدل‌هاي پيش بيني كيفيت خواب و توجه پايدار با ضريب تعيين مناسب مي‌توانند مدل‌هاي خوبي جهت پيش بيني كيفيت خواب و توجه افراد، در مواجهه با صدا باشند كه اين مدل ها مي‌تواند در زمان كوتاه‌تري اجرا و كيفيت خواب و توجه پايدار افراد را اندازه‌گيري كند. همچنين مي‌توانند گزينه مناسبي براي ارزيابي كيفيت خواب و توجه افراد در معرض صدا باشند.