اثر استرس ابتلا به كرونا بر فرسودگي شغلي پرستاران با نقش تعديل‌گر سرمايه روان‌شناختي

زمينه و هدف: شغل پرستاري اساساً داراي ماهيتي استرس‌زا مي‌باشد. در اين بين، شيوع ويروس همه‌گير كرونا و انتشار سريع آن در سطح كشور باعث هجوم بيش از حد نرمال بيماران ناشي از اين ويروس به بيمارستان‌ها و افزايش استرس كاري پرستاران شده است. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير استرس ابتلا به كرونا بر فرسودگي شغلي پرستاران با نقش تعديل‌گر سرمايه روان‌شناختي در بيمارستان شهداي عشاير خرم آباد بود. روش كار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از حيث جمع آوري داده‌ها از نوع تحقيقات توصيفي از شاخه مطالعات ميداني به شمار مي‌آيد كه روش انجام آن به صورت پيمايشي بود. جامعه آماري پژوهش تعداد ۲۳۰ نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان شهداي عشاير خرم آباد بود كه بر اساس جدول كرجسي و مورگان حجم نمونه‌اي به تعداد ۱۴۰ نفر به روش تصادفي طبقه‌اي از ميان آن‌ها انتخاب گرديد. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه‌اي كه شامل سه بخش استرس ابتلا به كرونا، فرسودگي شغلي و سرمايه روان‌شناختي بود، استفاده ‌شده است. پايايي پرسشنامه‌، با استفاده از روش آلفاي كرونباخ و روايي آن با استفاده از روايي همگرا به تأييد رسيد. براي تجزيه‌ و تحليل داده‌ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ و PLS استفاده ‌شده است. يافته‌ها: نتايج نشان‌دهنده اين است كه در سطح اطمينان ۹۵ درصد استرس ابتلا به كرونا اثر مثبت و معني‌داري بر فرسودگي شغلي پرستاران دارد (۰/۶۸۱ = β ,P value ۰/۰۵) و سرمايه روان‌شناختي در رابطه استرس ابتلا به كرونا و فرسودگي شغلي پرستاران نقش تعديل‌گر دارد (۰/۱۶۷ = β ,P value ۰/۰۵). نتيجه گيري: با توجه به يافته‌ها مي‌توان گفت كه استرس ابتلا به كرونا نقش بارزي در افزايش فرسودگي شغلي پرستاران دارد و در اين ميان پرستاران با سرمايه روان‌شناختي قوي تر دچار فرسودگي شغلي كمتري نسبت به پرستاران با سرمايه روان‌شناختي ضعيف‌تر مي‌شوند، لذا نياز است تا با تقويت سرمايه روان‌شناختي در پرستاران، كه يك مؤلفه آموزش‌پذير مي‌باشد و همچنين مجهز كردن پرستاران به بهترين تجهيزات، استرس ابتلا به كرونا را در آن‌ها كاهش داد.