مقايسه درمان متمركز بر شفقت و معنادرماني بر اضطراب مرگ در زنان مبتلا به سرطان پستان

پژوهش حاضر باهدف مقايسه اثربخشي درمان متمركز بر شفقت و معنادرماني بر اضطراب مرگ در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي از نوع پيش آزمونپس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري مطالعه، شامل تمامي زنان مبتلا به سرطان پستان بود كه در بهار 1398 به بيمارستان آراد شهر تهران مراجعه كرده بودند و داراي پرونده پزشكي بودند. از بين آن‌ها 45 نفر به صورت نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند و در يك گروه در انتظار درمان و دو گروه آزمايش (هر گروه 15 نفر) به صورت تصادفي جايگزين شدند. آزمودني‌هاي گروه آزمايش اول و دوم هر يك به ترتيب درمان متمركز بر شفقت (طي 8 جلسه) و معنادرماني (طي 8 جلسه) دريافت كردند و گروه در انتظار درمان آموزشي دريافت نكرد. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه اضطراب مرگ DAS (تمپلر، 1970) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با روش آماري تحليل كواريانس و آزمون تعقيبي LSD در نرم‌افزار SPSS21 انجام گرفت. نتايج نشان داد كه درمان متمركز بر شفقت به طور معناداري باعث كاهش اضطراب مرگ (96.55=F و 0.002=p) شده است. همچنين، معنادرماني به طور معناداري باعث كاهش اضطراب مرگ (108.85=F و 0.0005=p) شده است. همچنين نتايج آزمون تعقيبي نشان داد كه معنادرماني (65.91=F و 0.05 p) تاثير بيشتري نسبت به درمان متمركز بر شفقت دارد. با توجه به نتايج پژوهش حاضر، مي‌توان از معنادرماني جهت كاهش اضطراب مرگ به صورت موثرتري نسبت به درمان متمركز بر شفقت در زنان مبتلا به سرطان پستان استفاده كرد.