پيش بيني فرسودگي والدين در دوران قرنطينه ي كرونايي براساس كمال گرايي و عواطف مثبت و منفي والدين كودكان دبستاني

پژوهش حاضر باهدف پيش‌بيني فرسودگي والديني در دوران قرنطينهي كرونايي بر اساس كمال‌گرايي والديني و عواطف مثبت و منفي والدين كودكان دبستاني انجام شد. به‌منظور دستيابي به اهداف پژوهش از ميان كليه والدين و كودكان آن‌ها كه در سال 99 و در شهر بندرعباس در قرنطينه خانگي دوران كرونا به سر مي‌بردند، نمونه‌اي به حجم 300 نفر (124 نفر پدر و 176 نفر مادر) و با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه فرسودگي والديني در دوران قرنطينه كرونايي (PBA) رزكام و همكاران (2018)، پرسشنامه كمال‌گرايي چندبعدي والديني (MPPQ) اسنل و او ربي (2005)، آزمون عواطف مثبت و منفي (PANAS) واتسون و تلگن (1988) استفاده شد كه پرسشنامه‌ها از طريق شبكه اجتماعي (واتس اپ و تلگرام) در اختيار والدين قرار گرفت. داده‌هاي پژوهش از طريق رگرسيون چندگانه مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته‌ها نشان داد كه بين فرسودگي والديني در دوران قرنطينه كرونايي با كمال‌گرايي والديني با ميزان 0.584 و باعاطفه مثبت با ميزان 0.618 و باعاطفه منفي با ميزان 0.545 رابطه معناداري وجود داشت. بر اساس يافته‌هاي به‌دست‌آمده كمال‌گرايي والديني و نيز عاطفه مثبت و منفي با ميزان همبستگي 0.741 توانسته‌اند 55 درصد از واريانس فرسودگي والديني را تبيين نمايند.