رابطه سرگشتگي ذهني و نارسايي شناختي در ميانسالي: نقش واسطه اي فراشناخت

باتوجه به اينكه جمعيت كشور رو به پيري مي رود، بررسي كاركردهاي شناختي مرتبط با افزايش سن قابل توجه است. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش واسطه اي فراشناخت در رابطۀ سرگشتگي ذهني و نارسايي شناختي انجام شد. طرح پژوهش توصيفي از نوع هم‌بستگي و جامعۀ آماري، تمام ميان‌سالان شهر شيراز در سال 1399 بود. نمونۀ پژوهش 228 ميان‌سال بودند كه با استفاده از پرسش‌نامۀ سرگشتگي ذهني، مقياس فراشناخت و پرسش‌نامۀ نارسايي شناختي به‌صورت اينترنتي و از طريق شبكه هاي مجازي مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد سرگشتگي ذهني با فراشناخت و نارسايي شناختي رابطۀ مثبت معناداري دارد. بين فراشناخت و نارسايي شناختي نيز رابطۀ مثبت معناداري مشاهده شد. همچنين نتايج تحليل مسير حاكي از آن بود كه فراشناخت در رابطۀ سرگشتگي ذهني با نارسايي شناختي نقش واسطه اي دارد. بنابراين، باتوجه به نتايج پژوهش حاضر با فراهم كردن مداخلات درماني مبتني‌بر كاهش سرگشتگي ذهني و باورهاي فراشناختي منفي مي توان ميزان نارسايي شناختي ميان‌سالان را كاهش داد و بدين طريق در جهت پيشگيري يا كنترل زوال شناختي در دوران ميان‌سالي و سالمندي اقدام كرد.