طراحي الگوي ارزيابي عمق ساخت داخل در صنعت خودرو ايران

يكي از خلأهاي توسعه استفاده از توليد داخلي در ايران، نبود الگوي ارزيابي مناسب براي اندازه‌گيري توليد داخل و استفاده از آن براي سياست‌هاي حمايتي مختلف در قوانين و قراردادها است. در نبود اين الگو مشخص نيست كالاي داخلي بر چه مبنايي تعريف مي‌شود و شامل چه معيارهايي است. هدف از اين تحقيق شناسايي الگويي است كه بتوان طبق آن ميزان توليد داخلي كالاها را كه عمق ساخت داخل ناميده مي‌شود، ارزيابي كرد. بدين منظور معيارهاي مؤثر بر اندازه‌گيري عمق ساخت داخل از مرور ادبيات و تجربيات ساير كشورها شناسايي شد. اين معيارها به طور خاص در صنعت خودرو مورد بررسي قرار گرفت و يك مدل اوليه از معيارهاي ارزيابي عمق ساخت داخل در صنعت خودرو به دست آمد. سپس اين مدل اوليه با استفاده از قابليت روش سلسله مراتبي فازي (Fuzzy AHP) به نظرخواهي خبرگان گذاشته شد تا به اين معيارها وزن داده و رتبه هر يك از آنها مشخص شود. معيارهاي نهايي شامل سه معيار است كه به ترتيب اولويت «فناوري»، «قطعات و مواد اوليه» و «مشاركت داخلي» هستند.