بررسي اثر حكمراني بازارگرايانه بر همگاني بودن خدمات عمومي

خدمات عمومي يكي از نظريه‌هاي مهم و پايه‌اي حقوق اداري ايران است و به‌رغم برخي تحولات در اين حوزه، همچنان جايگاه مهم و اساسي خود را در سيستم اداري ايران حفظ كرده است. اكنون، حدود سه دهه از پيگيري سياست‌هاي بازارگرايانه و ايجاد تحول در بخش دولتي ايران مبتني بر اصول و اركان »مديريت دولتي نوين « مي‌گذرد. با توجه به آنكه حقوق اداري به طرز ناگسستني با تاريخ روابط ميان دولت و بازار پيوند خورده است و اساساً ظهور مفهوم خدمات عمومي، محصول نگرش به ضرورت مداخله دولت در بازار و امور اقتصادي و اجتماعي بوده است، اين پرسش مطرح مي‌شود كه آيا حاكميت سياست‌هاي بازارگرايانه، خدمات عمومي و به‌ويژه وصف همگاني بودن اين خدمات را تضعيف نخواهد كرد؟ براي پاسخ به اين پرسش ضمن مرور مفاهيم حكمراني بازارگرايانه و خدمات عمومي، از دو چارچوب مشهور براي ارزيابي كيفي ميزان همگاني بودن خدمات عمومي با استفاده از روش تحليلي‌ توصيفي بهره گرفته‌ايم و مشخص شد، حكمراني بازارگرايانه موجب كمرنگ شدن و از ميان رفتن همگاني بودن خدمات عمومي مي‌شود. بر اين اساس پيشنهاد شده است با توجه به نظريات جديدتر نظير خدمات عمومي نوين يا دولت نئووبري، خدمات عمومي و نقش دولت در ارائه آنها بازمهندسي شود و تا آن زمان، سياست‌هاي جبراني نيز در پيش گرفته شود.