شناسايي و ارزيابي مخاطرات ايمني و بهداشتي در پژوهشكده هوا خورشيد دانشگاه فردوسي مشهد با استفاده از تكنيك FMEA

مقدمه: انرژي‌هاي نو مانند انرژي بادي و خورشيدي به‌دليل تهديدات كمتر براي محيط‌زيست و سلامتي انسان، امروزه مورد توجه مجامع علمي، تحقيقاتي و صنعتي قرار گرفته‌است. هدف از اين پژوهش، شناسايي و ارزيابي مخاطرات ايمني و بهداشتي پژوهشكده هواخورشيد دانشگاه فردوسي مشهد بود. روش بررسي: در اين مطالعه‌ي توصيفي-مقطعي از تكنيك تجزيه و تحليل حالات شكست و اثرات آن (FMEA) جهت شناسايي و ارزيابي مخاطرات كليه‌ي واحدهاي پژوهشكده هواخورشيد دانشگاه فردوسي مشهد در نيمه دوم سال 1398 استفاده گرديد. تيم مديريت HSE، مخاطرات هر واحد را به تفكيك شناسايي و ريسك‌ها را ارزيابي نمودند. كليه ريسك‌ها پس از شناسايي براساس رويكرد RPN كه حاصل ضرب سه مولفه‌ي احتمال وقوع (Occurance)، ميزان شدت (Severity) و احتمال كشف (Detectability) است، اولويت بندي شدند و اقدامات كنترلي نيز پيشنهاد گرديد. يافته ها: دامنه اعداد اولويت ريسك از 18=RPN مربوط به كار تكراري در عمليات بازرسي ابعادي تا 180=RPN مربوط به نشت جريان برق بود. در بين ريسك‌ها سه ريسك بالقوه شامل نشت جريان برق با 180=RPN، استنشاق مواد سمي با 162=RPN و سقوط از ارتفاع با 150=RPN داراي عدد اولويت ريسك بالاتري بودند و ساير ريسك‌ها در رتبه‌هاي بعدي اولويت ريسك قرار گرفتند. نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه استفاده از تكنيك FMEA براي شناسايي و ارزيابي ريسك‌هاي شغلي در محيط‌هاي پژوهشي و توليدي انرژي‌هاي نو نيز مناسب بوده و منجر به شناسايي، ارزيابي و طبقه‌بندي ريسك‌ها در سطوح مختلف مي‌گردد كه به تيم HSE كمك خواهدكرد تا با ارائه راهكارهاي كنترلي با اولويت ريسك‌هاي غير قابل قبول به حذف يا كاهش سطح ريسك‌هاي مجموعه اقدام كنند.