بررسي تأثير بار كاري ذهني بر شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني (مطالعه موردي: شركت توليد روي بندرعباس)

مقدمه: يكي از عوامل مؤثر در بروز اختلالات اسكلتي عضلاني عدم تناسب ميان باركاري ذهني وارده بر فرد با توانايي ‌ها و محدوديت ‌هاي او مي باشد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي تأثير باركاري ذهني بر شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني در شركت توليد روي بندرعباس انجام پذيرفت. روش بررسي: اين مطالعه از نوع پژوهش‌ هاي توصيفي تحليلي است كه به صورت مقطعي در سال 1398 انجام گرديد. ابزار گردآوري شامل پرسشنامه‌ هاي اطلاعات جمعيت شناختي، اختلالات اسكلتي عضلاني نورديك و بار كاري ذهني NASATLX بود. افراد شركت كننده در اين پژوهش 172 نفر بودند كه با استفاده از فرمول كوكران و به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده مشخص گرديدند. داده ‌ها پس از جمع‌آوري توسط نرم افزار SPSS25 مورد آزمون قرار گرفتند. يافته‌ ها: 76.74 درصد افراد مورد مطالعه داراي اختلالات اسكلتي عضلاني مي‌ باشند. بيشترين اختلالات در ناحيه كمر (51.16 درصد)، زانو (38.95 درصد) و گردن(23.84 درصد) گزارش شده است. ميانگين نمره كسب شده بار كاري ذهني در شركت توليد روي بندرعباس در اين مطالعه بالا (66.67) بود. در بين خورده مقياس‌ هاي بار كاري ذهني، خورده مقياس تلاش بيشترين امتياز(85.32) و خورده مقياس كارآيي كمترين امتياز(20.00) را كسب نمودند. آزمون ‌هاي آماري نشان داد كه ارتباط معناداري بين بار كاري ذهني و شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني وجود دارد. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌ هاي به دست آمده از مطالعه، بين بار كاري ذهني و شيوع نارحتي ‌هاي اسكلتي عضلاني رابطه مستقيم وجود دارد. لذا بايد اقداماتي در جهت كاهش بار ذهني و رواني درك شده از قبيل كاهش ساعت كاري، ايجاد وقفه و استراحت بين كار، افزايش تنوع در وضعيت ‌هاي كاري و در نتيجه پيشگيري از بروز اختلالات اسكلتي عضلاني انجام شود.