بررسي شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني و ميزان ناراحتي بدن در كاركنان اداري دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد

مقدمه: اختلالات اسكلتي عضلاني يكي از مهمترين موضوعات سلامت شغلي است .در سال‌هاي اخير، رشد سريع تكنولوژي و استفاده از رايانه‌ها تقريباً تمامي ايستگاه‌هاي كاري اداري را تحت تأثير قرار داده‌ است. همچنين اين اختلالات در ميان كاركنان اداري از شيوع بسيار بالايي برخورداراست. لذا مطالعـه حاضر با هدف بررسي شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني و ميزان ناراحتي بدن در كاركنان دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد انجام شد. روش بررسي: مطالعه حاضر توصيفي از نوع مقطعي بوده كه بر روي 130 نفر از پرسنل اداري دانشكده بهداشت يزد در سال 1400 انجام شد. معيار ورود به مطالعه، داشتن سابقه كارحداقل يكساله و عدم ورودمطالعه، وجود عارضه هاي اسكلتي عضلاني در اندام هاي مختلف بدن و نداشتن سابقه حادثه ، تصادف و بيماري هاي ارثي در نظر گرفته شد. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه نورديك به همراه با يك نقشه بدن (براي درك بهتر افراد از موقعيت اندام ها) و يك مقياس آنالوگ بصري (براي نشان دادن شدت ناراحتي بخش‌هاي مختلف بدن) استفاده گرديد. داده‌ها، با نرم افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از شاخص هاي درصد فراواني، ميانگين، انحراف معيار و آزمون AONVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: 108 نفر (7.83%) از جمعيت مورد مطالعه در طي 12 ماه گذشته حداقل در يكي از مناطق 9 گانه بدن احساس درد و ناراحتي داشتند. بيشترين اختلالات اسكلتي عضلاني، مربوط به ناحيه كمر (4.67 %)، گردن(6.63 %)، پشت (55%) بود. همچنين نواحي كمر، گردن و شانه به ترتيب داراي بيشترين ميزان ميانگين ناراحتي و نواحي ران وآرنج داراي كمترين ميزان ميانگين ناراحتي بودند. در گزارش درد به وسيله نقشه بدن ارتباط معني‌داري بين متغير سابقه كار و اندام‌هاي شانه، ران و كمر مشاهده شد (0.05 p). بين كمردرد، اختلالات اسكلتي عضلاني در ناحيه دست و مچ و شاخص توده بدني ارتباط معناداري مشاهده شد(05.0 p). نتيجه گيري: بـا توجـه به شيوع بالاي اختلالات اسـكلتي-عضـلاني و بالا بودن ميزان ناراحتي به ويژه در كمر و گردن، لذا توصيه مي‌گردد برنامه‌هاي آموزشي، انجام حركات اصلاحي و مداخلات مناسب، صورت گيرد.