سرايت‌پذيري ريسك از بخش مالي به بخش واقعي با استفاده از شاخص برخورد شرطي (CCX): مطالعه موردي بازار سرمايه ايران

سرايت ريسك ميان شاخص هاي مالي، حاكي از فرايند انتقال اطلاعات ميان بازارها است. با توجه به اينكه بازارهاي مالي با يكديگر مرتبط هستند، اطلاعات ايجاد شده در يك بازار، مي تواند ساير بازارها را متاثر سازد. در اين ميان، مدلسازي ريسك در بازارهاي مختلف و ارتباط اين بازارها با يكديگر از منظر علم مالي، به لحاظ موارد استفاده آن در پيش بيني، موضوع با اهميتي به شمار مي رود. هدف اين مطالعه بررسي سرايت‌پذيري ريسك مالي از بخش مالي به بخش واقعي اقتصاد با استفاده از شاخص برخورد شرطي (CCX) براي صنايع فعال در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زماني 1388-1395 است. براي اين منظور از روش گشتاروهاي تعميم يافته(GMM) و معيار CCX براي سرايت پذيري ريسك استفاده شد. در اين مطالعه ابتدا دوره‌هاي رونق و ركود با استفاده از فيلتر ميان گذر كريستيانو-فيلتزگرالد استخراج شد. نتايج به‌دست‌آمده از اين مطالعه با لحاظ كردن دوره رونق و ركود در بازار بورس بيانگر سرايت ريسك از بخش مالي به صنايع فعال در بازار بورس است. ضرايب برآورد شده براي سرايت مالي در نمونه بيانگر اين است كه در اكثر شركت‌هاي مورد بررسي سرايت ريسك در سطح معني‌داري قرار دارد.  همچنين ضرايب برآورد شده براي لحاظ كردن دوره بحران و ركود در بازار بورس بيانگر شدت بيشتر سرايت ريسك در ردوه‌هاي ركودي است. بر اساس نتايج به‌دست‌آمده با روش CCX علاوه بر انتقال ريسك ريسك هاي شديد نيز از بخش مالي به بخش واقعي انتقال مي يابد. بر اساس ديگر نتايج تحقيق سرايت ريسك از بخش مالي با ميزان بدهي و نوسان بازده ارتباط مستقيم و با ارزش و فعاليت هاي سرمايه گذاري شركت ارتباط منفي داشته است.