اثر ناهمسانگردي بردرهم تنيدگي مگنوني در آنتي فرومغناطيس ها

در هم تنيدگي يكي از مفاهيم بنيادين كوانتومي است كه نه تنها مكانيك كوانتومي را به صورت معنا دار از همتاي كلاسيك آن متمايز مي كند بلكه نقش هاي كليدي در تكنولوژي هاي محاسبات، پردازش و ارتباطات كوانتومي ايفا مي كند. در اينجا ما به بررسي نقش ناهمسانگردي در درهم تنيدگي متغييرهاي پيوسته بين مد هاي مگنوني در آنتي فرو مغناطيس ها مي پردازيم. با معرفي نمايش هاي بوزوني متفاوت نشان داده مي شود كه ناهمسانگردي توزيع هاي متفاوتي از درهم تنيدگي مگنوني در حالت پايه سيستم دارد. در حالي كه ناهمسانگردي در برخي از اين توزيع ها نقش كاهشي دارد در برخي ديگر اثر افزايشي از خود نشان مي دهد. علاوه بر اين نشان داده مي شود كه بيشترين درهم تنيدگي در مركز منطقه بريلوئن قابل دسترس است