ويژگي‌هاي حالت‌هاي كِر چلاندۀ برانگيخته

محيط كِر يك راه مفيد براي دست‌يابي به جنبه‌هاي غيركلاسيكي يك سامانه نوري است. هم‌چنين، حالت‌هاي چلانده به‌عنوان بهترين حالت‌هاي غيركلاسيكي شناخته مي‌شوند. ازاين‌رو، با استفاده از يك فرآيند دوفوتوني و محيط كِر، حالت‌هاي كِر چلانده مي‌توانند توليد شوند تا جنبه‌هاي غيركلاسيكي حالت‌هاي كِر را بهبود بخشند. در اين مقاله، حالت‌هاي كِر چلاندۀ برانگيخته معرّفي مي‌شوند كه در آن برانگيختگي با عملگر آفرينش بوزوني بيان مي‌شود. سپس، برخي از ويژگي‌هاي فيزيكي حالت‎‌هاي به‌دست‌آمده بررسي مي‌شوند. نشان داده مي‌شود كه برانگيختگي مي‌تواند باعث تغيير آمار فوتون‌هاي تابشي از پواسوني به زيرپواسوني شود. هم‌چنين، افزايش فوتون به سامانۀ تابشي مورد بحث به‌طور قابل ملاحظه‌اي عمق و دامنۀ چلاندگي را تقويت مي‌كند.