سنجش بازآفريني شهري در بافت قديمي با مشاركت مردمي شهرهاي مرزي مطالعه موردي: منطقه 4 شهر اروميه

باز آفريني در بخش‌هاي مركزي و فرسوده شهر، تلاش و عملي است جامع و يكپارچه براي پايداري و باز زنده سازي بافت‌ها و مناطق رو به زوال. امروزه بافت قديم شهرها به دليل افزايش ساخت و ساز و وابستگي به وسايل نقليه، به شدت تحت سلطه تحولات ناخواسته درآمده است. همين مسئله موجب بروز مشكلات فراواني از قبيل تبديل شدن اين بافتها به محل افراد آشوبگرهاي سياسي و قاچاقچيان كالاهاي غير قانوني شهرهاي مرزي به دليل پايين بودن كيفيت محيط شهري شده است. تحقيق حاضر به لحاظ ماهيت و محتواي كاري، توصيفي تحليلي و از نوع پيمايشي است. به منظور گرداوري داده ها از مصاحبه عميق و پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماري، جمعيت منطقه 4 شهر اروميه 736224  نفر مي باشد. حجم نمونه با استفاده فرمول كوكران، برابر 376 نفر به دست آمد. روش نمونه‌گيري بصورت تصادفي ساده است. جهت بررسي پايايي پرسشنامه، از آلفاي كرونباخ استفاده شد. براي آزمون سوالات تحقيق، ابتدا نرمال بودن داده‌ها با استفاده از آزمون كولموگروفاسميرنوف مورد بررسي قرار گرفت و پس از تأييد نرمال بودن داده‌ها، از همبستگي پيرسون و تحليل عاملي تاييدي مرتبه دوم استفاده شد. محاسبات در نرم افزار SPSS و Amos انجام گرفت. يافته ها نشان داد شاخص نيكويي برازش (GFI) 0.915 است كه نشان دهنده قابل قبول بودن اين ميزان براي برازش مطلوب مدل است. مقدار ريشه ميانگين مربعات خطاي برآورد (RMSEA) نيز 0.065 مي‌باشد كه با توجه به كوچكتر بودن از 0.08، قابل قبول بوده و نشان دهنده تأييد مدل پژوهش مي‌باشد. همچنين شاخص توكر لويس (TLI) 0.906؛ شاخص برازش تطبيقي (CFI) 0.903 و شاخص برازش مقتصد هنجار شده (PNFI) 0.71 است كه همگي نشان دهنده برازش مطلوب و تأييد مدل پژوهش مي‌باشد. در نتيجه مشاركت با بار عاملي 0.92 بيشترين تاثير را در بازآفريني بافت قديمي شهر اروميه دارد. پس از آن به ترتيب مديريت، رضايت، كالبدي، اقتصادي و اجتماعي قرار دارند.