تحليل فضايي تنش‌هاي گياهي و فرسايش مرتبط با بافت خاك و اقليم مبتني براصول سنجش دور و روش‌هاي تجربي(مورد مطالعه: شهرستان مراوه تپه)

فرسايش به ويژه فرسايش آبي، يكي از مسائل مهم و اصلي تخريب منابع زيست محيطي است. جلوگيري از فرسايش، مستلزم شناخت ابعاد مختلف آن است. تنش به مفهوم تغيير شرايط طبيعي و بهينه فيزيولوژي گياه است كه به كاهش رشد و نمو آن منجر مي شود. از كاربردهاي مهم تصاوير ماهواره اي تحليل سري هاي زماني گياهي است. در بعضي مواقع از خود تصاوير ماهواره اي يا داده هاي ثانويه استخراج شده مثل شاخص ها و مؤلفه هاي تصوير در تحليل هاي سري زماني استفاده مي شود كه اين داده ها خود نيازمند پيش پردازش ها و يكسان سازي از لحاظ سيستم مختصات يا حتي نيازمند پردازش هاي مجدد براي استخراج پارامتر هاي آماري مثل ميانگين، مينيموم، ماكزيمم، تغيير پذيري و آنومان ها است. هدف اين پژوهش، تحليل فضايي تنش هاي گياهي و فرسايش مرتبط با بافت خاك و اقليم مبتني بر سنجش از دور و روش هاي تجربي است؛ بدين منظور ابتدا با بررسي داده هاي ماهواره موديس، محاسبه آنامالي هاي گياهي در هر پيكسل بر اساس توزيع z انجام شد. سپس با استفاده از پارامترهاي مؤثر در تنش گياهي همچون رطوبت، تبخير و تعرق، دما و بارش با بازه زماني 26 ساله، آناليز سري زماني ها به روش منكندال انجام شد. در اين مطالعه از تارنماي EarthData، تصاوير ماهواره‌ موديس با كد (MOD13Q1) از سال 2010 تا 2017 دريافت و پيش‌پردازش و پردازش‌هاي لازم بر روي آن انجام‌ شد. همچنين به‌منظور آشنايي با شهرستان و برنامه‌ريزي صحيح و اصولي، براي مطالعات فرسايش از منطقه مراوه‌تپه بازديد و در نهايت، براي محاسبه فرسايش به استفاده از روش‌ تجربي همچون EPM در منطقه موردمطالعه اكتفا شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه به علت عدم رعايت مسائل چراي دام و منع بهره‌برداري از مناطق حساس به فرسايش به‌خصوص تبديل روبه رشد تغيير كاربري به زراعت و از بين رفتن پوشش مرتعي، فشرده شدن حتي به بروز هرز آب‌ها و شسته شدن خاك سطح مراتع منجر شد و تشديد آن به نحوي بود كه دامنه‌ها به‌طوركلي تخريب و فرسايش‌هاي شياري خيلي شديدي در اكثر نقاط نمايان شد. روند تغييرات پوشش گياهي با استفاده از تصاوير ماهواره اي و ارتباط آن با بارندگي در جنوب و شمال شرقي مراوه تپه نيز نشان داد كه بين پوشش گياهي و ميزان بارندگي همبستگي معناداري وجود داشت.