تأثير استراتژي تجاري بر رابطه خطي و غيرخطي مسئوليت‌پذيري اجتماعي با ميزان و پايداري سود تقسيمي شركت

در اين مطالعه، تأثير استراتژي تجاري بر رابطه بين مسئوليت‌پذيري اجتماعي با ميزان و پايداري سود تقسيمي شركت‌ها بررسي شده است. براي اندازه‌گيري استراتژي تجاري، مدل اصلاح‌شدۀ يوان و همكاران (2018) با پنج بُعد، براي مسئوليت‌پذيري اجتماعي، شاخص‌هاي اصلاح‌شدۀ يوان و همكاران (2018) و بهارمقدم و همكاران (1392) و براي متغيرهاي ميزان و پايداري سود تقسيمي از مطالعۀ بنلملي (2018) استفاده شد. شركت‌هاي نمونه با غربالگري منظم از شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1392 تا 1398 انتخاب شدند. آزمون فرضيه‌ها به كمك مدل رگرسيون چندمتغيره با اثرات ثابت اجرا شد. يافته‌ها نشان مي‌دهند (1) باوجود رابطۀ خطي مثبت قوي بين مسئوليت‌پذيري اجتماعي با (ميزان و پايداري) سود تقسيمي شركت، رابطه غيرخطي بين آنها يافت نشد؛ بنابراين، اين يافته‌ها بيان‌كنندۀ تأييد ديدگاههاي مسئوليت‌پذيري اجتماعي شركت‌ها است؛ (2) استراتژي تجاري، رابطۀ خطي منفي قوي با (ميزان و پايداري) سود تقسيمي شركت دارد. به‌عبارتي شركت‌هاي پيرو استراتژي تجاري تهاجمي (تدافعي) سود كمتري (بيشتري) توزيع مي‌كنند؛ (3) بين اثر تعاملي (استراتژي تجاري و مسئوليت‌پذيري اجتماعي) با (ميزان و پايداري) سود تقسيمي شركت رابطۀ خطي منفي قوي وجود دارد؛ اما رابطۀ غيرخطي معنادار برقرار نيست؛ ازاين‌رو، استراتژي تجاري، بيش از مسئوليت‌پذيري اجتماعي بر ميزان و پايداري سود تقسيمي شركت تأثير دارد.