تحولات معنايي عشق و رويه‎‌هاي كنش عاشقانه در بستر تجربۀ ارتباطي آنلاين

عشق شامل طيف گسترده‌اي از عواطف نظير اشتياق، صميميت، همراهي و به هم پيوستن است كه در ساحت‌هاي گوناگون تجلي مي‌يابد. با ظهور اينترنت، عشق و روابط رمانتيك در اين فضا نيز به‌تدريج ميان افراد شكل گرفت و عشق آنلاين به‌منزلۀ نوعي از تجربۀ غيرحضوري از عشق است كه با وساطت شبكه‌هاي اجتماعي پديد آمده است. هدف اين مقاله، درك تحولات معنايي عشق و رويه‌هاي كنش عاشقانه در بستر تجربۀ ارتباطي آنلاين در شبكه‌هاي اجتماعي است. روش اين پژوهش، براساس تحليل پديدارشناختي و تحليل داده‌ها مبتني بر فرايند 7‌مرحله‌اي كولايزي و حجم نمونۀ آن، شامل 19 مصاحبۀ عميق و نيمه‌ساختاريافته است كه اعضاي نمونه براساس منطق حداكثر تنوع و مبتني بر هدف پژوهش انتخاب شده‌اند. بر مبناي انجام كليۀ گام‌هاي پژوهشي راهبرد كولايزي، 13 زيرمقوله در 4 مقوله قرار گرفته‌اند كه به‌طور كامل پديدۀ مدنظر پژوهش را توصيف مي‌كنند. مقولۀ نخست عشق را در گستره‌اي از معاني نظير همزيستي، همراهي و تبادل برابر گونۀ عواطف مي‌داند. مقولۀ دوم تحولات لايه‌هاي ادراكي كنشگران نسبت به برقراري روابط عاشقانه در فضاهاي آنلاين چون تصنعي‌شدن عواطف، سياليت روابط، ميل افراد به رويكرد تعويض رابطه به‌جاي رويكرد مبتني بر ترميم و تعديل شرم‌هاي اجتماعي و فروريزي تابوهاي جمعي را نشان مي‌دهد. مقولۀ سوم، توصيف‌‌كنندۀ اشكال كنشگري در ساحت رابطۀ عاشقانۀ مجازي است و در نهايت، مقولۀ چهارم رويه‌هاي رفتاري افراد در لحظۀ شروع، امتداد و اتمام رابطه را نشان مي‌دهد.