تأثير مكتب حديثي كوفه در ميراث روايي اشعريان قم تا قرن چهارم هجري

مكتب حديثي كوفه به‌مثابه نخستين و معتبرترين مكتب حديثي اماميه، در تكوين مكاتب حديثي بعدي اماميه نقش بنيادين داشته است. در اواخر قرن اول هجري، كوچ يكي از طوايف شيعي كوفه به نام اشعريان به قم موجبات پيدايش مكتبي حديثي در اين شهر را فراهم كرد. پيوستگي‌هاي اشعريان مهاجر، به مكتب حديثي كوفه در قرون سوم و چهارم شالودۀ مكتبي حديثي پويا و تأثيرگذار را در قم شكل داد. اين پيوستگي در قالب رحله هاي علمي و تبادل حديث و آثار حديثي اماميه، عموماً از محدثان كوفي به محدثان اشعري انتقال يافت. مكتب قم در قرون سوم و چهارم به ‌واسطۀ اين ارتباط وثيق با مكتب كوفه به‌مثابه عمده‌ترين حوزۀ علمي اماميه شناخته مي‌شد؛ به‌گونه‌اي كه توانست با اعتبار خود، سهم مهمي در احاديث مجاميع اصلي اماميه داشته باشد. اين سهم غالباً به شكل نگارش آثار حديثي در اين دوره پديدار شد كه مبناي نگارش مجاميع حديثي اماميه به‌ويژه كافي و من لايحضره الفقيه در نسل‌هاي متأخر اين مكتب شد.