اثربخشي تمرين‌هاي ذهن‌آگاهي بر مولفه‌هاي تحول مثبت در نوجوانان مبتلا به اختلالات اضطرابي

مقدمه: تأثير منفي گسترده اضطراب در دوران نوجواني، همراه با يافته ‌هايي كه نشان مي دهد بيشتر اختلالات اضطرابي اولين بار در دوران كودكي يا نوجواني است، نياز به مداخله متمركز بر نوجوانان را در اين زمينه برجسته مي كند. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي تمرين هاي ذهن آگاهي بر مولفه هاي تحول مثبت نوجواني در نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب بود. روش كار: پژوهش حاضر نيمه‌ آزمايشي با طرح پيش‌ آزمون، پس‌ آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را نوجوانان 1311 سال مراجعه كننده به مركز مشاوره آوين تهران در سال 1399-1398 داراي اختلالات اضطرابي كه توسط روان پزشك مورد ارزيابي و تشخيص قرار گرفته و به روان شناس ارجاع داده شده ‌اند، تشكيل دادند. از بين آنها 30 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت كاملا تصادفي در دو گروه آزمايش و گروه گواه تقسيم شدند (15 نفر در هر گروه). به منظور گردآوري اطلاعات از پرسشنامه تحول مثبت نوجواني Geldof و همكاران (2014) و مقياس اضطراب كودكان Spence (2007) استفاده شد. گروه‌ آزمايش تحت هشت جلسه هفتگي 60 دقيقه‌ اي آموزش تمرين هاي ذهن‌ آگاهي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره و با نرم ‌افزار SPSS22مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد كه نسبت F تحليل كواريانس تك ‌متغيري براي مولفه هاي تحول مثبت در همه مولفه ‌ها بين گروه‌هاي آموزش و كنترل در پس آزمون تفاوت معنادار دارد. بنابراين تمرين ‌هاي ذهن‌ آگاهي بر تمام مولفه‌ هاي تحول مثبت تأثير معناداري دارد (0.05 P). نتيجه گيري: با توجه به اثربخش بودن تمرين ‌هاي ذهن آگاهي در مولفه ‌هاي تحول مثبت پيشنهاد مي‌شود چنين برنامه آموزشي به صورت بخشي از درمان ‌هاي مدون مراكز مشاوره كودكان و نوجوانان دربيايد و با برگزاري كارگاه ‌هاي آموزشي درمان ‌گران در اين زمينه از دانش كافي برخوردار باشند.