تحليلي بر برنامه ريزي توسعه پايدار بخش مركزي كلانشهر تهران با محوريت حمل ونقل شهري (منطقه 12 شهرداري تهران

در طي ساليان گذشته و با افزايش مشكلات مرتبط با حمل ونقل در شهر تهران، توجه به رويكرد «توسعه ي حمل ونقل محور»، در كانون توجه برنامه ريزان شهري اين كلان شهر قرار گرفته است. بدين منظور، اين تحقيق با هدف بررسي ميزان اهميت مقوله ي «حمل ونقل» در راستاي محوريت قراردادن آن در روند توسعه كالبدي منطقه 12 و همچنين بررسي اصول توسعه پايدار منطقه موردمطالعه با محوريت حمل ونقل شهري، به انجام رسيد. جهت دستيابي به اهداف اين تحقيق از روش پيمايشي و رويكرد آينده پژوهي استفاده گرديد. در اين راستا، اقدام به مطالعه ي كتابخانه اي و پرسش گري از مديران و صاحب نظران منطقه ي مورد مطالعه به تعداد 30 نفر، شد. پرسشنامه ها در قالب «جدول اثرات متقابل» طرح گرديده و با نرم افزار ميك مك تحليل شده اند. نتايج بخش اول تحقيق نشان داد كه مسائل مرتبط با حمل و نقل داراي ميزان تأثيرگذاري بالاتري نسبت به ساير چالش هاي كالبدي منطقه موردمطالعه بوده و منطقي است تا توسعه ي آتي منطقه را با محوريت حمل ونقل پيگيري نمود. نتايج بخش دوم تحقيق در زمينه ي اصول «توسعه ي مبتني بر حمل ونقل» در منطقه ي مورد مطالعه نيز منجر به شناخت 12 نيروي اصلي تأثيرگذار گرديده كه تعدادي از آن ها همچون توجه به «تراكم» و يا «تنوع» با اصول مطروحه در توسعه ي حمل ونقل محور تفاوت اساسي دارند.