ارزيابي تحقق‌پذيري شاخص‌هاي كيفيت فضاهاي عمومي شهري بر مبناي ديدگاه كرمونا (مطالعه موردي: شهر تبريز)

فضاي عمومي شهري يك مرحله از زندگي عمومي است كه حس مكان، حس اجتماعي و ارتباطات مردم را ارتقاء مي‌دهد و فرصت جمع شدن و لذت تجربه با ديگران را ايجاد مي‌كند. بنابراين ضروري است تا با ارزيابي كيفيت فضاهاي عمومي شهري و شناسايي نقاط ضعف آنها، به برنامه‌ريزي و طراحي مناسب اين فضاها اقدام نمود. در اين راستا، هدف از تحقيق حاضر ارزيابي كيفيت اين فضاها در شهر تبريز بر مبناي ديدگاه كرمونا و شناسايي نقاط ضعف برنامه‌ريزي فضاهاي عمومي مي‌باشد تا راهكارهاي اجرايي قابل قبولي براي ارتقاء اين فضاها ارائه داد. روش تحقيق در پژوهش حاضر آميخته (تركيبي از رويكردهاي كميكيفي) مي‌باشد كه به‌منظور گردآوري اطلاعات از تكنيك‌هاي مشاهده و فيش‌برداري و پرسشگري از مديران، مسئولان و كارشناسان مسائل شهري و همچنين نخبگان دانشگاهي استفاده شده است. قابل ذكر است با توجه به مشخص نبودن حجم جامعه‌ي آماري، از فرمول كوهن[1] در سطح اطمينان 95 درصد براي تعيين حجم نمونه استفاده شده و حجم نمونه‌ي آماري 200 نفر برآورد گرديده است. همچنين به‌منظور تجزيه و تحليل اطلاعات تحقيق از مدل حداقل مجذورات جزئي در نرم‌افزار WarpPLS استفاده شده است. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه با بررسي 9 متغير مورد تأكيد كرمونا در ارزيابي كيفيت فضاهاي عمومي، اين فضاها در شهر تبريز از نظر 4 متغير سازگاري، نفوذپذيري، گوناگوني و خوانايي و هويت مكان در وضعيت نسبتاً مطلوب و از منظر 5 متغير انعطاف‌پذيري، سرزندگي (پويايي)، تناسبات بصري، پايداري و كارايي در وضعيت نامطلوبي مي‌باشند.