بررسي تأثير ويژگي‌هاي محيط مصنوع شهري (با تأكيد بر اختلاط كاربري اراضي) برسلامت عمومي شهروندان – مطالعه شهر مشهد

اين پژوهش به دنبال بررسي چگونگي تأثير اختلاط كاربري اراضي به عنوان يكي از مؤلفه هاي محيط مصنوع بر سلامت عمومي افراد در شهر مشهد مي باشد. نوع پژوهش، كاربردي توسعه اي است و در زير مجموعه پژوهش هاي موردي، پيمايشي و همبستگي جاي مي گيرد. براي سنجش اختلاط كاربري از روش هاي هرفيندال هريشمن، فرانك و آنتروپي شانون استفاده گرديد. جامعه آماري تحقيق، شهروندان 25 سال به بالاي شهر مشهد و حجم نمونه برابر با 1022 نمونه مي باشد. داده هاي مورد نياز از 16 محله شهر مشهد گردآوري گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه  كه در محلات مورد مطالعه اين انتظار كه اختلاط كاربري اراضي بتواند تأثيرات مثبتي را سلامت عمومي افراد و همچنين فعاليت بدني و پياده روي شهروندان داشته باشد، محقق نگرديد. بر مبناي يافته ها، رابطه ي معني داري ميان اختلاط كاربري اراضي با فعاليت بدني و پياده روي روزانه افراد وجود ندارد و در سوي مقابل نتايج نشان داد كه رابطه اي معني دار اما معكوسي ميان اختلاط كاربري اراضي با سلامت عمومي افراد مشاهده گرديده است، بدين معني كه با افزايش امتياز اختلاط كاربري اراضي در محلات هدف، از كيفيت سلامت عمومي افراد كاسته شده است. با توجه به نتايج متفاوت اين پژوهش با نتايج پژوهش هاي بين المللي كه عمدتاً در شهرهاي كشورهاي پيشرفته غربي انجام شده است و همچنين فقر جدي مطالعات بومي تجربي و جديد بودن پژوهش هاي مرتبط با برنامه ريزي سلامت شهري در ايران، قطعاً نمي توان نتايج اين پژوهش را به ساير شهرهاي ايران تعميم داد و ضروري است كه مطالعات تجربي بيشتري در خصوص شهرهاي ايران انجام پذيرد.