آينده‌پژوهي راهبردي كلانشهر اصفهان (بر مبناي آناليز چالش‌ها با مدل علت و معلولي)

عدم وجود نگاه آينده‌پژوهانه در نظام توسعه شهري از عوامل عمده ضعف نظام برنامه‌ريزي شهري در نظر گرفته شده است، از اين رو ضروري است تا آينده را در چارچوب مدل هاي آينده پژوهي و با رويكرد برنامه‌ريزي شهري قابل فهم كرده تا از چالش‌هاي پيش رو با حداقل آسيب عبور نمائيم. اين پژوهش، با هدف آينده پژوهي در برنامه‌ريزي و مديريت شهري با رويكرد شناخت چالش هاي آينـده در حـوزه برنامه‌ريزي شهري كلانشهر اصفهان و شناخت راهبردهاي اجرايي به منظور كاهش چالش‌ها از ديدگاه متخصصان و مديران اجرايي نگاشته شده است. در اين تحقيق در گام اول با استفاده از نظر خبرگان و كارشناسان اجرايي حوزه مديريت شهري  و مدل دلفي، تعداد 16 عامل به عنوان چالش‌هاي كليدي شهر اصفهان در آينده تبيين گرديد. درگام دوم از روش ديمتل به منظور تجزيه وتحليل و رتبه‌بندي عوامل علي و معلولي استفاده شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل علي و معلولي ديمتل نشان مي‌دهد كه عدم مديريت يكپارچه و كارآمد شهري، الحاقات به شهر اصفهان و تراكم فروشي شهرداري اصلي‌ترين و تاثيرگذارترين عوامل در ايجاد بحران‌هاي آينده شهر اصفهان هستند و در نهايت با استفاده از نظر خبرگان و استفاده از مدل دلفي كارآمدترين راهكارها با توجه به معضلات مطرح شده تعيين و با استفاده از مدل  آنتروپي شانون رتبه بندي شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه مهمترين راهبردهاي برون‌رفت از معضلات كلانشهر اصفهان برنامه ريزي و ديدگاه يكپارچه به مسائل شهري و استقرار مديريت يكپارچه شهري، تهيه و تدوين طرح جامع شهري با رويكرد هاي نوين و برنامه ريزي با مشاركت مردم ( مردم براي مردم) است.