توسعه فضاي اخلاقي شهرها؛ بررسي و تحليل ابعاد جغرافيايي مصرف اخلاقي در زمينه محصولات محلي (مورد پژوهي: منطقه يك و بيست شهر تهران)

تحقيقات جغرافيايي از زماني كه گسترش يافته است، مسائل اخلاقي را در گستره اي از زمينه ها، از جمله شيوه هاي مصرفي، مورد بررسي قرار داده است. يكي از مباحث اخلاقي مورد تاكيد در جغرافيا، مصرف محصولات محلي است كه درباره مسافت غذايي و حفاظت از محيط زيست، تجارت منصفانه، عدالت اجتماعي و دموكراسي غذايي بحث مي كند. گرچه در سال هاي اخير مصرف مواد غذايي محلي در كشورهاي توسعه يافته شايع تر بوده اما اخيرا مصرف اين محصولات در كشورهاي در حال توسعه نيز رواج يافته است. در كشور ايران نيز مناطق مختلف اقليمي، زمينه هاي متنوعي را براي رشد محصولات محلي ايجاد كرده است. از اين رو هدف از پژوهش حاضر بررسي رفتار مصرف كنندگان در خصوص مصرف محصولات محلي با توجه به ارزش‌هاي اخلاقي آنها است. در اين راستا، با استفاده از روش نمونه گيري غيراحتمالي در دسترس از 197 نفر از شهروندان ساكن در مناطق يك و بيست تهران سؤالاتي در قالب پرسشنامه بعمل آمد. نتايج برگرفته از تحليل آزمون هاي آماري نشان مي دهد كه با توجه به ارزش‌هاي اخلاقي مصرف كنندگان در خصوص سلامت فردي، حمايت از توليدات محلي و حفاظت از محيط زيست، عامل دسترسي و فاصله جغرافيايي بعنوان اصلي ترين چالش مصرف كنندگان در زمينه خريد محصولات محلي به شمار مي رود. بنابراين يكي از ضرورت هاي توجه به مصرف اخلاقي در برنامه ريزي شهري، ايجاد فضاهاي اخلاقي توليد و مصرف با توجه به عامل فاصله جغرافيايي مي باشد. چرا كه برنامه ريزان مي توانند اجتماعات محلي را براي توليد و مصرف مواد غذايي محلي پايدارتر و حفظ منابع كشاورزي محلي تشويق كنند.