گسست هژمونيك و تأثير آن بر بحران مشروعيت دولت در فرانسه (2017ـ2020)

از سال 2017 نشانه‌هاي تشديد بحران مشروعيت دولت در فرانسه آغاز شد. اين موضوع در جنبش جليقه زردها نمود پيدا كرد. به نظر مي‌رسد گسست هژمونيك مطرح شده در نظريه گرامشي، بتواند توضيح‌دهنده شرايط كنوني دولت فرانسه باشد. مراد از هژموني، چيرگي مادي و معنوي يك طبقه بر طبقات ديگر است. اين چيرگي بايد ابعاد سياسي، اقتصادي و اجتماعي را دربرگيرد؛ به‌گونه‌اي كه تبديل به عقل سليم شود. اما به نظر مي‌رسد در فرانسه، اين كارويژه دولت مختل شده است و عقل سليم زير سؤال رفته است. وجهه همت اين نوشتار پاسخ به اين پرسش است كه چگونه اين گسست شكل گرفته و به بحران مشروعيت دولت انجاميده است؟ فرضيه پژوهش بر اين مبنا است كه تضعيف رابطه دولت و جامعه مدني، سبب زير سؤال رفتن عقل سليم و بدكاركردي بلوك تاريخي و در نتيجه شكل‌گيري بحران ارگانيك در فرانسه دوره مكرون شده است. براي آزمون اين فرضيه، موضوع در بستر مفهومي نظريه گرامشي مورد بررسي قرار گرفته است. روش گردآوري داده‌ها  به طور توامان كتابخانه‌اي و مشاهده ميداني بوده است. روش پژوهش، كيفي و مبتني بر ديالكتيك انتقادي و پراكسيس شناختي است كه با متدولوژي گرامشي در يك راستا قرار دارد. برمبناي  آزمون فرضيه، يافته‌هاي اين پژوهش مبين اين امر است كه بلوك تاريخي نئوليبراليسم در فرانسه دچار گسست شده است و اين مسئله به توانايي هژمون در بهره‌برداري از جامعه مدني لطمه زده است. نتيجه اين وضعيت بحران ارگانيكي است كه از فقدان ابزار روشنفكري براي محقق كردن آگاهي سياسي رنج مي‌برد. به همين دليل هژمون با دست زدن به جنگ موقعيت، وارد روند نوسازي خود شده است و شرايط كنوني گرچه سبب تضعيف هژمون شده است؛ اما درعين‌حال شرايط براي جنگ مانوري و ايجاد هژموني جديد نيز فراهم نيست.