تحليلي بر عوامل سوق‌دهنده دانشگاه‌ها بر مسووليت‌پذيري اجتماعي: رهيافتي جهت نيل به رسالت دانشگاه‌هاي نسل چهارم

هدف پژوهش حاضر شناسايي عوامل سوق دهنده نظام دانشگاهي بر مسووليت پذيري اجتماعي بود. روش پژوهش از نظر هدف كاربردي، از نظر ماهيت داده ها آميخته اكتشافي و از نظر روش جمع آوري داده ها از نوع پيمايشي بود. جامعه آماري پژوهش در بخش كيفي خبرگان و صاحب نظران دانشگاهي در شمال غرب كشور بودند كه از بين آن ها 10 نفر در فرايند نظردهي و تاييد يافته هاي كيفي پژوهش انتخاب شدند. جامعه آماري بخش كمي شامل 1100 نفر اعضاي هيات علمي دانشگاه هاي آزاد اسلامي شمال غرب كشور بودند كه 259 نفر از آن ها با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها متون، اسناد و پرسشنامه بود. روايي و اعتبار بخش كيفي بر اساس نظر خبرگان تاييد گرديد و روايي سازه و همگراي پرسشنامه نيز با تحليل عاملي تاييدي مورد بررسي قرار گرفت. هم چنين جهت برآورد پايايي پرسشنامه از آلفاي كرانباخ و پايايي تركيبي استفاده شد. جهت تحليل داده ها در بخش كيفي از تكنيك تحليل محتواي كيفي با روش تحليل مضمون و در بخش كمي از تحليل عاملي تاييدي استفاده گرديد. يافته هاي حاصل از تحليل هاي كيفي و كمي منجر به شناسايي ۳۷ شاخص و پنج عامل گرديد كه به ترتيب پنج عامل سازماني، فرهنگي، اقتصادي، سياسي و اجتماعي به عنوان عوامل مؤثر بر مسووليت پذيري اجتماعي نظام دانشگاهي شناسايي شدند.